Masallağ masallağ!

“Baba Hakkı’nın çocukları “tarih yazmak” klişesini yeniden tarif etti. Türkiye futbolunun en siyah günlerini beyaza çevirdi. Akıl dolu, mizah dolu, şiddeti dışlayan nefis bir oyun kurdu.

Savunma futbolu hiç bu kadar güzel olmamıştı. “Oyunu kendi sahasında kabul etmek” hiç bu kadar anlamlı olmamıştı. çArşı’nın orta alan yardımlaşması gazdan daha çok yaşarttı gözlerimizi.

Kademe bütünlüğü neymiş onlar elden ele yardım taşırken gördük.

Biber gazının oyun alanını daraltmak, rakibin pas bağlantılarını kesmek için şiddetin değil mizahın gücünü kullandılar.

Şiddeti ceza alanından uzak tuttular. Gaza, şiddete ve acıya karşı direnirken insanüstü bir dayanışma gösterdiler.

Şehirlerine, semtlerine, mahallelerine, sokaklarına sahip çıkarken; salyalar akıtmadan, saldırmadan, nefret saçmadan direndiler.

“Allah’ını seven defansa gelsin!” diyerek gaz bulutunun arasında yüzleri güldürdüler.

Kendi yüzlerindeki kan daha pıhtılaşmadan gazdan bayılmış sokak hayvanlarına sahip çıktılar.

Bunca bitkinliğin, acının, vahşetin üstüne yiyecek filan değil, alanları temizlemek için çöp poşeti çağrısı yaptılar.

Esnafla birlikte sokakları temizlediler.

Beşiktaş taraftarının gözaltına alınmasını protesto eden Galatasaray ve Fenerbahçe taraftarları “Beşiktaş sen bizim her şeyimizsin!” diye yürüdülerse, şanı çArşı’nındır.

çArşı’nın bir taraftar grubundan çok fazlası olduğunu biliyorduk bilmesine de, son yaşananlar karşısında aldıkları tavır, takındıkları tutum, gösterdikleri dirençle futbolun müzmin ifadesince tarih yazdılar.

çArşı artık, sadece Beşiktaş taraftarının değil, Türkiye’nin çArşı’sıdır.”

Şu yukardaki tırnak içindeki satırları çok zor bir Haziran günü yazmıştım. Bugün altını çize çize tekrar etme günü.

Çünkü ne geçmiş tükendi ne yarınlar. Çünkü ne çArşı değişti, ne olanlar. Çünkü ne doğrular değişti, ne yalanlar.

“Eğer başımıza bir şey gelirse polisi değil çArşı’yı ararız!” diye bir cümle kuruldu bu topraklarda. Ötesi var mı? Ötesi masallağ masallağ!