Eskiye Dönüş Sinyalleri

Futbol, dünyanın en çok sevilen, en çok izlenen, en çok konuşulan sporu. Birçoğumuz tuttuğumuz takımın zaferleri ile coşuyor; mağlubiyetleri ile kahroluyoruz. Bu durumu canlı tutan ise hiç şüphesiz büyük rekabetler. Ya da derbiler…

İşte bu yüzden, bize çok farklı duyguları aynı anda tattırabilen, derbilerin en büyüklerinden; Asya ve Avrupa’yı birbirine bağlayan İstanbul’un iki yakasının iki büyük takımları Fenerbahçe ve Galatasaray rekabeti tam 108 yıl öncesine dayanması bu maçın kalitesini de açıklıyor.

Beklenildiği gibi ev sahibi takımın baskısı ile başlayacaktı ve sonrasında karşılıklı mücedeleler oyunun gelgitlerini ortaya koyacaktı. Esasında, Galatasaray maç boyunca kaleyi yoklayan taraftı. Martin Linnes'in pasında ceza alanının içinde topla buluşan Bafetimbi Gomis'in yerden sert vuruşu kalenin yanından dışarı çıkacaktı. Benzer pozisyonlar 5 dakika sonra daha tekrarlanacaktı.

Asıl isabetli şut için Garry Rodrigues hızla kat ettiği ceza alanında Volkan Demirel karşılayacaktı. 30. dakika itibariyle Fenerbahçe’nin de baskısıyla karşılıklı gol pozisyonları yakaladılar. Ancak ilk yarı sonucunda maçta gol rüzgarı esmeyecekti. İkinci yarı; Fernando’nun sarı kartıyla başlaması daha önceki derbilerin alameti farikasıydı. Olmadı! İyi ki de olmadı.

Fenerbahçe’de Fernandao’nun oyuna girişiyle fazlasıyla hareket gelecekti. Hatta golü de bulacaktı ancak gol ofsayttı. Son 45 dakika’nın heyecanı bol, gol ataklarının çok olduğu zamanlarda kaleler yoklanacaktı.

Bugün içinse Fenerbahçe ile Galatasaray arasındaki rekabetin tarihteki tozlu sayfalarını çevirdiğimizde bugünkü gerginliklerin hayli uzağında, karşılıklı ataklarla o eski günleri yeniden görebilmenin huzuru ile izlendi bu maç.

Bu rekabet ülke gündemini meşgul ediyor, siyasi ve ekonomik sıkıntıları dahi unutturuyordu. Aslında futbolun futboldan çok 90 dakikaya sıkıştırılmış “rahatlama” maçlarıydı.

Bugün, bu maçta; ezeli rekabet, edebi dostluğun sinyalleriydi. Bir nevi eskiye dönüştü.