Yürüyerek

Başakşehir’e, Beşiktaş’a, Manchester United’a, Galatasaray’a oynamak ile olmaz bu işler…
Bu ligin tamamı sana karşı, “en önemli” maçını oynar…
Senin Galatasaray maçın, ligdeki 17 takımı için Fenerbahçe maçıdır…
Her Fener maçını aslanlar gibi oynarlar…
Serttirler…
Sağlamdırlar…
En konsantre maçını oynarlar…
Taraftarı bile farklıdır bu maçta…
Sen onlar kadar sağlam değilsen, yerler seni…
Hakem de sevmez seni…
Sözün özü; “idare” edemezsin!
Onlar için sezonun maçıdır…

****

Kayseri ve Adanaspor, belki bir daha hiç bu kadar iyi oynamayacaklar…
Belki de, senin “yumuşak oyunun” onları dev aynasında gösteriyor…
Senin işin onlara veya hakemlere bakmak değil…
Önce aynaya bakacaksın!

- Fenerbahçe’nin tek hücum sistemi Kjær’in uzun topları olabilir mi?
- Orta sahada iki pas yapamamanın nedeni ne olabilir?
- Fenerbahçe, oyun mesafesi en uzun takımlarından biri olabilir mi?
- Ekranda her alanda, kırmızı formalı futbolcular, beyaz formalılardan fazla olabilir mi?
- Kırmızılar hep hareket halinde iken beyaz formalılar durabilir mi?

***

Sevgili futbolcu kardeşlerim;
Her iş olduğu gibi sizin yaptığınız iş, çok ciddi bir iştir!
Sizler, işinizi ciddi yapmıyorsunuz!
Sarı lacivertli formayı giyiyorsunuz, aslında çok yetenekli falan da değilsiniz!
En azından aldığınız para kadar yetenekli, değilsiniz!
İsterseniz bakalım;
Lens hariç bana bir tane yetenekli oyuncu söyleyin?
Sakın, “Van Persie falan” demeyin!
Bu fiziği ve arzusu ile sahanın boyu 50 metreyi geçerse, halı sahada bile oynayamaz!
Sizler, iyi bir takımın, iyi bir takım oyuncususunuz…
İşleyen bir dişlinin parçası yani…
Meslektaşlarımıza göre çok para alıyorsunuz, şanslısınız…
Koşmadığınızda, basmadığınızda, çırılçıplaksınız…
İşinizi ciddiye almadığınızda tüm eksikleriniz çıkıyor ortaya…
Ciddiye aldığınızda, Avrupa Kupasında final bile oynayabilir sininiz…
Ancak bu kafa ile Türkiye’de, şampiyonluğa oynayamazsınız!

***

Ciddiyet nedir?
Bir takım her maçını aynı ciddiyette nasıl oynar?
Kulüpte bunu kim sağlar?
İşte bence cevaplanması gereken sorular bunlar…
Bizim takımlarımızda yerli antrenör olduğunda, o yapabildiği kadar yapıyor bu işi…
Antrenör yabancı olduğunda, ağzı ile kuş tutsa bizim oyuncuları konsantre edemiyor…
Başkan, yönetim, idareci, menajer, falan girmeli devreye…
Onlar anlatmalı;
“Kayserispor’un, Adanaspor’un, bugün hayatının maçını oynayacağını” söylemeli…
Yabancı hoca inanamıyor gördüğüne…
Bir hafta mükemmel oynayan bir takım, bir sonraki hafta hep birlikte kaytarmaya gelmiş(!)
“Başa çıkamam ben bu düzenle, dert edemem bu adamları, alırım parayı yaparım işimi” diyor…
Sonunda da, “bunlarla olmaz, bana üç tane daha oyuncu alın” diyor…
Aslında; “Bittim, benden bu kadar” demek istiyor…
Advocaat’ın bu akşamki demecinden ben bunu anladım…
İlk kez çelişkili ve umutsuz gördüm…

***

Bulamazsın ki her takıma bir Obradovic…
Senden fazla dert etsin bu işi…
Geceleri uykusu kaçsın…
Efor göstermeyen adamın yakasına yapışsın…
Yok, bir tane daha…
Olsa bile, konu futbol olunca;
“Hele sen bir dur, bende anlarım bu işlerden” diyorlar…
Ne yapmalı o zaman?
Ya, yerli bir antrenör ile el ele gideceksin, bu kendine göre akan acayip düzenin içinde(!)
Ya da, adam gibi yerli bir menajer ile yürüyeceksin!
Yalnız ikisine de, anahtarı vereceksin!
Ya da, “ben bilirim” diyerekten sürekli soyunma odasına gireceksin…
Hiç biri olmuyor ise; “bende yoruldum” diyeceksin!