Yılın Sporcusu

Biz eskiden yılın sporcusunu seçerdik. Daha doğrusu en görkemlisini Milliyet gazetesi seçerdi. Tam 62 yıldır süren bir gelenek bu...

Aylar öncesinden adaylar belirlenir. 

İşin ilginç yanı biz bu adayların hepsini tanırdık…

“Neresi ilginç?” demeyin… Şimdi tanımıyoruz(!)

Onları, yıl içinde heyecan içinde izler, alkışlardık…

Ülkede tek bir televizyon kanalı vardı. O dönemki TRT’yi beğenmezdik, ama şimdi çok haksızlık ettiğimizi düşünüyorum…

***

Oylar, öyle internetten bir tık yapmak ile verilmezdi. Mektubu posta atardık…

Gazete, her gün çıkan oyları sayar, açıklardı…

Sonuç heyecan içinde beklenir, yılın sporcumuz; 1 Ocak sabahı açıklanırdı…

O sporcu hepimizin sporcusuydu…

Biz de sporseverdik…

***

Şimdi Spor bitti futbol var.

Hatta futbol yok kulübümüz var…

Hatta o da yok iddia ve kavga var…

Sebebini tartışırız elbet ama bu çorbada hepimizin tuzu var…

***

Yazma sebebim “eskiden ne güzeldi” demek değil elbet…

Sevmem de eskiye dönük özlemleri…

Yeni güzeli, yaratmaktır marifet…

Ancak anmadan geçemedim yılın sporcusunu…

Açıklanacak adaylar, birçoğumuz hiç birini bilemeyeceğiz…

İddia sayesinde; İskoçya ikinci liginden takımın, sakat oyuncusunu bilen bizler;

Yüzmede devşirme falan olmadan, Dünya rekoru kıran çocuğumuzu tanımayacağız(!)

---

Biz mi ilgilenmedik? Biz mi yazmadık?

Yazılınca okunmadı? Para mı etmedi?

---Bilemem…

Yumurta ile tavuk gibidir bu…

Kimin neden olduğunu anlamazsın…

Kaybetmişindir değerlerini, sebebini bulamazsın.

Suçlamayacaksın kimseleri…

Aynaya bakmaktır doğru olanı…

***

Ama güzeldi be!

Eskrimci Özden Ezinler’i, yılın sporcusu seçtik…

Tam bundan 35 yıl önce…

Düşünebiliyor musunuz tam 35 yıl önce bir tane kızımız, şimdi hiç bilmediğimiz bir spor dalında, yılın sporcusu oldu…

Ali Rıza Alanları, Ahmet Ayıkları, hepsini biz seçtik…

Seçerken de her birimiz, salto mu atar, tek mi dalar, bilirdik.

Simaları, hala gözümün önünden gitmiyor…

Mindere çıktıklarında, hep birlikte heyecanını duyduk… Hep birlikte gözlerimiz yaşlı; İstiklal marşını söyledik…

Efe Aydan, yılın ve gönlümüzün sporcusu oldu…

Efe’nin kulübü yoktu. Kimse hatırlamaz Efe’nin oynadığı takımı…

Bir takımda oynuyordu elbet ama esas kimliği, göğsünde taşıdığı Ay Yıldızdı…

***

Eskiden daha mı başarılıydık? Daha mı başarılı sporcularımız vardı?

----Kesinlikle; Hayır!

Ama biz sporseverdik…

Sporcular da hepimizin…

Şimdi çocuklarımız çok daha başarılı. İmkânları daha geniş ama izleyenleri yok…

O zaman sporseverdik, şimdi takım severiz…

Fark bu…

***

Ben 2015’i pek sevmedim.

2016, tüm ülkeme iyi gelsin istiyorum.

Bir yandan da biliyorum ki, kendiliğinden gelmez bu iyilikler…

Çaba ve emek ister.

Olsun…

Yine de iyi gelsin yeni yıl hepinize ve ülkemize…