Fenerbahçe siyah bant takmış

Fenerbahçe, Olympiakos karşısında maça çıkmış…
Hem de üç tane atmış…
Koluna da siyah bant takmış…
Beşiktaş, Q 7 sine kavuşmuş…
Çarşı; “Bugün kutlama olmaz, ben karşılamam” demiş…
Beşiktaş’ın ağabeyini, Çarşısını, kimse dinlememiş(!)
7.000 Beşiktaşlı, O7 sine kavuşmak için havaalanına ulaşmış…

***
32 tane canı, canımızdan almışlar…
Gencecik çocuklarımıza bomba patlatmışlar…
Ülkede yas ilan edilememiş…
Cumhurbaşkanımız Kıbrıs’tan dönmemiş…
Yas tutanlar bile sopa yemiş…
…

Bugün benim kalemim yazmıyor…
Maça da bakamıyorum…
Çocuklarımın yüzüne de bakamıyorum…
Bulut gibi dolaşıyorum…
İçim kan ağlıyor…
32 tane çocuğumuzu katlettiler bugün…
Q 7 gelse ne olur?
Fenerbahçe 5 atsa ne olur?

***
Hadi itiraf edelim;
İsimlerinin önünde “sosyalist” yazıyor diye “kuşku” ile baktık onlara, değil mi?
Kobani’ye gidecekler diye “terörist” sandık değil mi?

Onlar, bizim çocuklarımızdı…
Onlar, oyuncak götüreceklerdi…
Çocuk parkı yapacaklardı…
Hepsi öğrenciydi…
Düşlerinde güzel bir Türkiye vardı…
Bomba yine ve tekraren onları buldu…

***
Resimlerini gördünüz mü?
Bakmaya yüreğiniz yetti mi?
-------Yetsin…
Doya doya bakın resimlerine…
Bakın ki hesap sorabilelim…
Bir daha yaşamayalım bu acıları…

***

Fırsatınız olmadıysa; içlerinden birini tanıtayım size;
Patlamada yaşamını yitiren Kocaeli Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencisi Nuray Koçan…
Ölmeden önceki son yazısında bir türkü paylaşmış…

Ben yazsam da anlaşılmaz türküler…
En güzeli dinlemek…
Bir zahmet; Elinizdeki bilgisayarı açın…
“ Hüsnü Arkan - Nereye Uçar Turnalar” yazın!
Dinleyin Nuray’ın son paylaştığı türküyü…
Ürkmeyin…
Dinleyin…
“Ölenlerin adını unutma; türkülerin, meydanların.
Ah, bırakmasın onlar seni.

İsterse uçsun turnalar, isterse gitsin gökyüzü
Alıp kanatlarına bulutlarını rüzgârın.”
Diyor…
Ama siz mutlak dinleyin…
Sonra soralım hep birlikte;
“Nereye Uçar Turnalar” diye…

***
Canlı bomba diyorlar…
------ Yalan!
Canlı olamaz o canlara kıyan…
Hayvan bile olamaz O…
Ot bile olamaz!
Cansızmış o bomba…
Kansızmış o bomba…

****

Bugün 32 gencimizi kopardılar aramızdan…
Suçlu kimdir?
Bilemem, bilsem de emin olmadan söyleyemem…
Yanarım yanarım…
Hep birlikte çok güçlü bir biçimde;
Şöyle; “Amasız” , “mamasız”,
Ve tüm kalbimiz ile “Lanetleyemedik” ona yanarım…
En radikal sağcısından, en azılı solcusuna, yetmiş milyon bu coğrafyada yaşayan adam, hep birlikte dolduramadık meydanları…
Haykıramadık; “Yeter artık aldığın canlar” diye…

Biz ölenlerin kimliğine baktıkça…
Ölümlerde, bölünmeler de bize yakın…