Yavuz Sultan Selim Cami, ince işçiliği ve süslemeleriyle hayran bırakıyor

İnşasına 1519 da başlanan caminin 1522 yılında tamamlanmış olduğu taç kapısı üzerindeki kitabesinden anlaşılmakta. Bazı yayınlar, bu külliyyenin mimarını, Mimar Sinan olarak göstermiş ise de arşiv vesikaları eserin, Mimar Acem Ali tarafından yapıldığını göstermekte. Zaten bu tarihlerde Sinan daha mimar olarak faaliyete başlamamış ve kendi eseri olmadığı Sai Çelebi'nin Tezkiresinde de zikredilmekte. Kare plânlı olan caminin geniş sathı, 24 m. çapında ve 325 m. yükseklikte büyük bir pantantifli kubbe ile örtülmüş ve bu kubbenin ağırlığı da duvarlara gömülmüş kemerlere yüklenmiş.

Dokuzar birimden oluşan tabhâne kanatları yanlarda pantantifli küçük kubbelerle örtülü. Kare kaideli, çokgen gövdeli, tek şerefeli ve şerefe altlıkları mukarnaslı olup temiz taş işçiliğiyle yapılmış 38 m. yükseklikte. İki minaresi tabhâne kanatları ile şadırvan avlusunun birleştiği köşelere yerleştirilmiş. Tamamiyle köfeki taşından inşâ edilen bu caminin sol tarafındaki Hünkâr Mahfili, zarif dilimli, kemerli, alt tavanı çok renkli nefis kalem işleri ile süslü ve çeşitli renkte mermer sütunlar üzerine oturtulmuş. Yanları şebeke süslemeli mermer minber ve taş mihrap geleneğe bağlı olarak sade ve klâsik üslûpta.

Kapı kanatları ile pencere kapakları fildişi ve sedeflerle zenginleştirilmiş, güzel ağaç işçiliğini göstermekte. İçte ve avludaki sivri kemerli pencere alınlıkları renkli sır tekniği ile îmal edilmiş ve zarif çinilerle süslenmiş. İç avlunun giriş kapısının yanındaki duvarda güneş saati bulunuyor. Süslü kafeslerini Sultân İbrahim koydurmuş. Son derece işlemeli kürsüsünde malzeme olarak ahşap kullanılmış. Mermerden yapılmış müezzinler muhfili sağ tarafta ve ortada yer alıyor. Kuzeyde enine dikdörtgen plânlı, 18 sütun üzerine yerleştirilmiş 20 kubbeli ve revaklı şadırvan avlusu konumlandırılmış. Doğu ve batıya açılan önleri sakıflı müstakil girişlerle donatılmış, tabhânelerin köşelerindeki dörder birim, duvarlarla kuşatılarak ocaklı odalar meydana getirilmiş. Aralarındaki altışar birim de dört eyvanlı plân şemasını devam ettiren bir dağılım yeri olarak değerlendirilmekte.