Urfa: Kaybettiğim ‘en güzel’ şehir...

PEYGAMBERLER şehrinde, peygamberlerin ruhunu rahatsız etmeyecek biçimde iki parti yarışıyor: AKP ve SP. Öbür partilerden DEHAP etkili, diğerleri ortada yok. Oldum olası ahret işlerinin dünya işlerine karıştığı ve etkilediği Urfa bunun bir örneğini daha verecek.Kentin yüzde 70'i köylerden gelenlerin gecekonduları ile sarılı. Ruhsatı-planı-iskánı olmayan, ama belediye tarafından suyu-elektriği bağlanmış, laf aramızda yeri gösterilmiş, bir çirkinlik denizi.Tek işleri işportacılık. Çünkü iş alanı hem yok, hem zor işlerde çalışmak zahmetli. Bu yüzden yeryüzünün en kalabalık işporta ordusuna sahip Urfa.* * *Tarih kitaplarının en güzel şehir olarak gösterdikleri o eski Urfa'yı yerinde bulmak olanaksız.Kent yerlilerinin binde birlik ölçeklerle azınlıkta kaldıkları, ünlü sıra gecelerindeki hoyratların zar zor duyulduğu, Türkçe'nin pek konuşulmadığı, bir zamanlar 7-8 sinemanın yerine bir tek sinemanın kaldığı, sosyal ve kültürel hayatın tümden tükendiği bir şehir.SP'li Belediye Başkanı, naylondan Çin malı palmiye ağaçları koymuş şehri güzelleştirmek için, geceleri içinde ışık yanıyor ağaçların. Ama türkülerde adı geçen o Haleple Bahçesi'nin tümünü gecekondular yok etmiş.* * *Benim doğup büyüdüğüm bir şehir Urfa. Yine de bana göre yeryüzünün en anlamlı kenti orası. Böyle hırçınlığımı ve eleştirimi ise çocukluğunu, anılarını, şehrini ve o şehirdeki hayallerin kaybetmiş bir insanın huysuzluğuna verin.İki parti başa güreşiyor:AKP ve SP...Hemen peşlerinde DEHAP...Bence AKP kazanacak.Çünkü dergáhlar, tarikatlar, özellikle Nurcular çok etkili. Şeyhler birer vali-kaymakam sanki.Ahali ise ümmet.Doğrusunu isterseniz kentin valisi, emniyet müdürü, çok izlenen yerel televizyonları ve profesyonel gazeteleri, Harran Üniversitesi... Kısacası aklı başında olanlar düzeltmek istiyorlar Urfa'yı.Ama olmuyor. İlerlemiş bir amansız hastalık gibi dört bir yanını sarmış kanser.İşsiz güçsüz kalabalıklar, gecekondular, bol çocuk ve kişiliğini yitirmiş bir kent.İki dinci partiden birisi birinci...Öbürü ikinci...�