Kaf Dağı’nın ardında macera

Öyle hızlı hareket ettik ki, arabamın kaskosu yapılıncaya kadar biz Samsun’a varmıştık bile. Bu kadar hızlı hareket edebilmemizin sebebi tabii ki vizesiz hatta pasaportsuz bir seyahat rotası olmasından. Keşke tüm dünyayı bu şekilde dolaşabilseydik... Sınır polisi nereye gideceğimi sorduğunda “Mestia” dedim. İlk kez bir gümrük memurunun “Vaay, bravo!” dediğini, bakışlarındaki hayranlık ve saygıyı gördüm ve biraz ürktüm.
Gürcistan yeşil sigortayı kabul etmiyor. Sınırdan geçer geçmez mutlaka trafik sigortanızı yaptırın. Cezası büyük. Deli sıcak ve nem altında Batum’a ulaştık. Hat almamız, para bozdurmamız ve bir şeyler yememiz gerekiyordu. Geocell’i öneririm; ekonomik ve her yerde çekiyor. Yoğun trafik altında çıktık Batum’dan. Gürcistan’ın yolları bozuk; kocaman delikler var. Gözünüz hep yolda olmak zorunda çünkü her an karşınıza inekler çıkabilir. Tüm yollarda çoğu zaman tek şeridi inekler kapatıyor, hatta bazen geçecek yol olmuyor.

Dağ yollarına sapmadan önce kamp atmayı teklif ettim arkadaşlarıma ama onlar devam dedi. Keşke onları dinlemeseydim. Muhteşem manzarayı kaçırdık ve o bozuk yolları karanlıkta geçmek beni çok yordu. Zavallı arabam; zavallı ben. Mestia’ya vardığımızda gecenin yarısı olmuştu. Rezervasyonumuz yoktu ve saatlerce kalacak yer aradık. Açlık, yorgunluk, baş ağrısı… 1.400 rakımdaki Mestia buz gibi. Biz şort-terlik... Ağrı kesici alıp arabada uyumuşum.

Sabah yer arama çabaları devam etti. Gürcülere bir şeyi ikinci kere soramazsınız. İlkinde anlamanız gerekir, yoksa azarlıyorlar. En sonunda Adelina Guesthouse’u bulduk ve şansımız dönüverdi. Bir Svan olan Adelina ve evi beş gün bize yuva oldu. Evin bir tarafı Svan kulelerine, bir tarafı dağlara bakıyordu.

İlk gün dinlenmek yerine birkaç gün sonra başlayacak yağmuru görüp hareket etmeye karar verdik. Yakın olan Chalaadi Buzulu’na yürüdük. Maps.me uygulaması çok iyi çalıştı. Buzul, Mestia merkeze oldukça yakın. Son aşamaya kadar da araçla gittik. 2,5 kilometre yürüdük. Muhteşem buzul sularının deli gibi aktığı derenin kenarından kolay bir yürüyüş.

Bölgeye yapılan Türk turlarının programlarında Ushba Şelalesi ve Shdugra Şelalesi var; bu ikisi aslında aynı yer. Gürcüler Mazeri Şelalesi diyor. Yürüyüş yolunun bir kısmını yine araçla geçtik. Burada da haritalar çalışıyor. Rotanın başlangıcını bulmanız yeterli. Geri kalanında kaybolmazsınız. Patika yol geniş. Dik bir yokuşla başlanıyor ve 2 bin metrelerin üstüne çıkıyor. Yol üzerinde bir Gürcü karakolu var; komutandan izin alıp, sınır bantlarının arkasına geçip Rusya’ya da adım atmış olduk.

Bu yol aynı zamanda zorlu Ushba zirvesine gidiyor. 9 kilometre tırmanmanız gerek. Yol yer yer düz de oluyor tabii. Hayatımda yürüdüğüm en güzel rotalardan. Arkadaşlarımdan biri yüksek irtifadan etkilenince şelaleyi görüp döndü. Biz, iki kişi devam ettik. Asıl şelale uzaklarda çağlıyordu. Atlar otluyordu. Rengârenk çiçekler etrafı süslüyordu. İnsan bazen gördüğü manzaralara inanamıyor. Öyle büyülü...

3’üncü günde Avrupa’da sürekli yaşam olan en yüksek rakımlı köy Ushguli’nin yollarına düştük. Ushguli Gürcüce armut demekmiş. Adelina’nın guest house’undan kahvaltı etmeden çıktık ve yolda Svan kuleli köylerden birine karşı yaptık kahvaltımızı. Her köyün yanından kıvrıla kıvrıla bir dere de geçiyor zaten. Bulutlar ve yemyeşil doğasıyla her yer kartpostal gibi.

Asfalt yol bitti. Oradan arabanın geçmesi imkânsız. Son 3 kilometreyi yürüyeceğimizi biliyorduk ama 3 değil 5 kilometreymiş. Arabayı park edip yürümeye hazırlanırken bir araç geçti. Hemen otostop yaptım. Tek kelime anlaşamıyorduk ama hareketlerinden arabayı bıraktığımız yere kayaların düştüğünü anladım. Arabayı çektim, arkadaşlarım gelmekten vazgeçti ve ben adamın yanına atladım. Sağdan direksiyonlu bir araba, tek kelime anlaşamadığım bir Gürcü, radyoda yerel şarkılar, yolumuza çıkan atlar, tamponu dayayıp ittiğimiz inekler... Acayip bozuk yolda çalkalana çalkalana Ushguli’ye vardık! Pamuk pamuk bulutlar, güneşli havaya inat serin bir hava, çağıl çağıl bir dere, 20 metrelik Svan kuleleri… Masal mı bu?

Uzun zamandır beni böyle etkileyen bir yer görmedim. İsterseniz bu köyde kalacak yerler ve restoranlar var. Köy Mestia’dan başlayıp 4 gün süren bir yürüyüş rotasının da son durağı. Vardığımda yaz gibi olan hava birden döndü ve yağmur başladı. Donuyordum. Ayaklarım çamur içindeydi. Birkaç araç geçti ama beni almadı. Sonra bir kamyon gördüm. Koşarak kamyonu yakalamaya çalıştım. Az ileriye toprak döküp geri geldi, hâlâ hatırlayıp gülüyorum. Biraz yürüdükten sonra birileri aldı. Arkadaşları ve arabayı bıraktığım yere kadar gittim.
Mestia’da ilk görülen Koruldi Gölleri, bizim gezimizde son günümüze kaldı. Arkadaşlarım yine maceralı buldu ve istemedi. Yine yalnız çıktım. Onu da bir başka yazıda anlatırım...

Bu mistik manzaranın nedeni Svan kuleleri

Svaneti bölgesini bu kadar özel ve mistik yapan kuleler savunma amaçlı inşa edilmiş. Bölge Moğollardan Türklere kadar pek çok kez istila edilmiş ama Ruslar gelene kadar kimse zapt edememiş. 20-25 metre yükseklikte, 6-7 katlı kuleler her evde var. Mestia’da bir tane yukarı çıkılabilen kule bulduk. Derme çatma merdivenlerden çıkmak zor oldu. Hiçbir merdiven de sabit değildi. Orijinali de böyleymiş. Saldırı anında en üst kata çıkıp merdivenleri çekiyorlarmış ve yukarıya kimse çıkamıyormuş. Gürcistan’ı tamamen gezdim, inanın bana en güzel yeri Svaneti’ymiş.

Yerinizi ayırtın

◊ Haçapuri ve hinkali yemeden dönmeyin.
◊ Kalacağınız yeri önceden rezerve edin. Kapıdan yüksek fiyat veriyorlar. Geceliği 18 lari’ye kaldık. Daha ucuzu da var.
◊ Bu tarz yürüyüş rotalarını grupla yürümek daha iyi olabilir ancak maliyeti oldukça yüksek. Biz üç kişi tüm masraflar dahil, kişi başı 4.900 liraya mal ettik.
◊ Bir sürü baharatın karışımı olduğunu düşündüğüm Svan tuzu aldım. Çok iyi paketleyin. Kokusu her şeye siniyor.

Trafik polisi ceza yazmak için araçtan indiriyor

Gürcistan’ın trafik cezaları çok popüler. İlk yurtdışı cezamı orada yedim. Hiçbir şey bulamayan polis, araçtan inip yanına gitmemi söyledi. Meğer Gürcistan’da araçtan inmek ceza sebebiymiş. Bildiğiniz tuzağa düştüm. Ne yapın edin, araçtan inmeyin. Ehliyetinizi alıp gitme vakaları oldukça fazla. Kimliğinizi verin. Plakaya değil, isme ceza kesiyorlar. 30 gün içinde bankaya ödemelisiniz. Ödemeden çıkabilirsiniz ama bir dahaki girişte 5 misli ödersiniz.