Hiç bulunamayan bavul

Bugüne kadar havayollarında sayısını hatırlayamadığım kadar bavulum kayboldu. Terminalde bagajların döndüğü alandan defalarca elim boş çıktım. Kimi zaman bavulum gelmediği için üzerimde kışlıklarla sıcakta beklemek zorunda kaldım. Veya tripod çantam çıkmadığı için çekimlerimi mevcut ekipmanla yaptım.

Tüm bu aksaklıklara rağmen kayıp bavulum-çantam veya kargoya verdiğim kutum, ilerleyen 24 saat, olmadı en geç 48 saat içinde bana ulaştırıldı. Kaldığım otelde odama kadar çıkartıldı. Bazen dönüşte evde kapıma kadar geldi. Zaten istatistikler de bunu gösteriyordu.

Yıllardır bu kadar seyahatime ve başıma gelen o kadar olaya rağmen sadece bir kez bavulum hakkında hiçbir bilgiye ulaşamadım. Sanki yer yarıldı da içine girip kaybolan bavul hikâyem 2010’da İtalya’da başıma geldi.

Bir haftada altı farklı havayolu

Uzun yıllar önce haber amaçlı her gün farklı bir ülke olmak üzere yedi ayrı şehirde ve dört ülkede uçak parçası yapan fabrikaları ziyaret edecektim. İstanbul’dan başlayan, İngiltere, Almanya, Fransa ve İtalya’dan oluşan seyahatin sondan bir önceki ayağı Alitalia ile Bari-Roma uçuşuydu. Ardından THY ile İstanbul’a dönecektim. Avrupa içi bu kadar çok iç hat uçuşunu farklı havayolları ile yapmak tecrübe açısından da ilginç olacaktı.

Geniş gövdeli uçaklarda normalde kabine alabileceğim ama bölgesel uçaklarda kargoya vereceğim bir bavul seçmiş, içine kıyafetlerimi, ekipmanımı ve tripodumu koymuştum. Uğradığım noktalarda aldığım kataloglar, küçük alışverişler derken uçuşun sondan bir önceki bacağında çantamı kargoya vermek zorundaydım.

İtalyan havayolu şirketi Alitalia ile Bari-Roma arasında uçtuktan sonra Roma’dan dönecektim. Giderek ağırlaşan çantamı Bari’de kargoya verdim. Etiketini aldım ve İstanbul’a kadar olduğunu kontrol ettim. O dönemde uçuşlar iki havayolunun anlaşması ile bağlantılı olarak yapılıyordu. Yani Bari’den verilen bavul, THY uçağına yüklenecek ve bagajı İstanbul’da teslim alacaktım.

Kayıtlarda yok

Yorucu bir uçuşun ardından Atatürk Havalimanı’na indiğimde bavulum çıkmamıştı. Hemen kayıp eşya bürosuna gittim. Uçuş bilgilerimi, bagaj etiketini gösterdim. Dosya açtırdım. Normalde uçağa yüklenmeyen veya yanlış bir yere giden bavulların izi hemen ortaya çıkardı. Sistemde benim bavulum ile ilgili bir bilgiye ulaşılamıyordu.

Kayıp raporu oluşturuldu. Çıktıyı aldım ve eve gittim. Nasıl olsa yarın bilgi gelecek diye düşündüm. Sabah kalktıktan sonra THY’nin kayıp eşya bürosunu aradım. Arama çalışmalarının devam ettiği söylendi bana. Bunun üzerine Alitalia üzerinden araştırmaya başladım. Sistemde bavulum kayıptı ama nerede kaldığı belli değildi.

Kendim aradım

Birkaç gün sonra kayıp bavulumun ‘sırra kadem bastığı’ kesinleşti. Muhtemelen barkodlu etiketi düşmüştü. Bari’de uçağa yüklenememişti. Veya benzer bir durum Roma’da meydana gelmişti. Ama her iki havalimanında kalan bavullar arasında benimkine benzer bir bavul çıkmamıştı. Bavulum Atatürk Havalimanı’nda değildi çünkü araştırmayı ben yapmıştım! Son seçenek farklı bir ülkeye gönderildiği olabilirdi. Ama sisteme bir not da eklenmemişti.

Bavulun içinde benim için çok önemli olan seyahatin notları ile kameranın o dönem çok zor bulunan şarj ünitesiydi. Tabii ki buna bir de satın aldığım uçak maketi ile o zaman iki yaşında olan kızım için aldığım oyuncaklı kitabı da eklemek gerekiyordu. Giden kıyafetler de cabası...

İki ay bekleme süresi

Bu durumda iki ay bekleme süresi var. Ardından da havayolu tazminat ödemek için işlem başlatıyor. “Benim bavulumda şu kadar kıymetli eşya vardı” demeniz size bir şey kazandırmıyor. Çünkü uluslararası anlaşmalar gereği, kilogram başına 20 dolar ödeme yapılıyor. Üst limit kayıtsız yani kilogram değeri belirtilmemiş bagaj için 400 dolar. Bileti alırken bu kuralları da kabul etmiş oluyorsunuz.

Kayıp bavulumun ağırlığı 17 kilogramdı. Kilosu 20 dolar ile çarpıldı ve iki ayın sonrasında hesabıma yatırıldı. O yıllarda ödenen para tabii ki gidenleri yerine getirmedi ama en azından yeni bir şarj aleti ile bavul almamı sağladı.

Son yıllarda kayıp bavul oranlarında ciddi bir düşüş var. Yeni teknolojiler, takip sistemleri ile oran her yıl daha da aşağıya çekiliyor. En azından kayıpların kısa bir dönem içinde bulunup sahibine ulaştırılması sağlanıyor. Ama yine de aksaklıklar her zaman başınıza geliyor. En güzeli kabin ölçülerinde küçük bir bavulla seyahat ama bunu da ne yazık ki her zaman yapamıyoruz.