Hasan Dağı: Rüzgarlı zirve

‘Zirvelere Yolculuk’ projesi kapsamında, kar ve tipinin aman vermediği çetin şartlar altında Atlas, Hasan Dağı’na tırmandı. Binlerce yıldır yöre sakinlerinin yüreklerine korku salan Aksaray ilindeki bu volkanik dağ, ürkütücü olduğu kadar konuksever ve büyüleyici aynı zamanda. Eteklerinde birçok uygarlığa yer açmış, ev sahipliği yapıp korumuş. Tıpkı bizi de bağrına bastığı, nazlansa da tüm güzelliklerini paylaştığı gibi...

Gece vakti koyulduk yola. Amacımız, Atlas ve Mitsubishi L200 ortaklığıyla düzenlenen ‘Zirvelere Yolculuk’ projesi kapsamında Aksaray il sınırlarındaki efsanevi Hasan Dağı’na çıkmak ve etrafındaki volkanları keşfetmekti.
Karların iyiden iyiye kaplamaya başladığı yolda ilerleyişimize devam ediyorduk. Aktif volkan bacasının ağzına ulaştığımızda tipiden göz gözü görmüyordu. Göllüdağ’ın zirvesindeki Hitit tapınağına da gitmek vardı planda, ama hava gittikçe bozmaya başlamıştı. Karkın-Helvadere üzerinden tırmanmaya başladık. Kampımızı 1800 metrede kurarak dinlenmeye çekildik. Rüzgârın kısa sürede rahatsız edici bir hale gelmeye başlaması bile moralimizi bozmadı. Çadırın tentesinin patırtısı eşliğinde uyuduk sabaha kadar.

Erkenden kalkarak sıkı bir kahvaltı yaptık ve 2 bin metrede gidebileceğimiz son noktaya ulaşarak yürümeye başladık. Attığımız her adım, şiddetli rüzgâr tarafından geri püskürtülüyordu. Tam karşımızdan esen rüzgâr, yükseldikçe etkisini artırmaya başladı. Ne Ağrı’da, ne Kaçkar’da, ne Erciyes’te ne de yaptığımız diğer kış tırmanışlarında böylesini görmüştüm. Biz yükseldikçe tipiye çevirdi. Artık adım atmak için boş bir an beklemek zorundaydım. Yoksa her adımımda beni birkaç metre aşağı atıyordu. Çok hızlı gelen kar taneleri yüzümüzü yakmaya başlamıştı. Bu şekilde 2 bin 900 metreye kadar ulaştık ve dönmeye karar verdik. Dağ ısrarla “gelmeyin” diyordu ve bizim onunla inatlaşma niyetimiz yoktu. Rüzgâr, inerken de rahat bırakmadı yakamızı.

Kamp yerine ulaştığımızda, rüzgârın, çadırı yerinden söktüğünü gördük. O kadar özenmemize, kazıklar dışında birkaç yerden daha sabitlememize rağmen çadırımızın yerinde yeller estiğini görmek hayli afallattı bizi. Ertesi gün ise yoğun bir kar yağışı altında uyandık. Çantalarımızı sırtlanarak bir kez daha tırmanmaya giriştik. Kar her adımda artıyor, ama dağın manzarası daha güzel görünmeye başlıyordu. Önceki gün bizi istemeyen dağ bu defa bizi bağrına bastı.

Hasan Dağı, yörede yaşayanlar, özellikle de 9 bin yıl önce yaşayan Çatalhöyüklüler için kutsaldı. Aslına bakarsanız şimdi de pek farkı yok. Eteklerinde yaşayanlar saygıyla söz ediyor ondan. Ön planda Çatalhöyük evlerini, arkada ise aktif haldeki Hasan Dağı’nı gösteren tarihöncesi çizim, dağın o dönemlerde etrafına korku saldığının delili.