Görkemli ormanın sıcak evleri

Doğanın cömertliğini esirgemediği Yenice, Karabük’e bağlı bir ilçe. Ticaretin yoğun olduğu, yük trenlerinin gelip gittiği hareketli bir şehir merkezine sahip olsa da etrafı da bir o kadar sakin ve heyecan verici güzelliklere sahip. Örneğin ilçe merkezine gelmeden; Hisar, Döngeller, Cihanbey, Keyfallar, Gökbel, Tir ve İncebacaklar gibi köylerde sayısı 300’ü geçen geleneksel Yenice evi var.

Evlerin yapı malzemesi ağırlıklı olarak meşe, kayın ve çam ağacı. Zamanında yani bu eski evlerin kıymeti pek bilinmezken, Ankara’nın Altındağ Belediyesi köylülerden 20’den fazla evi ve bir camiyi satın alıp, söküp taşımış. Altındağ’da yeniden bir araya getirmişler ve şu anda köyün eski ahşap camilerinden biri de dahil küçük bir Yenice Mahallesi var; garip ama öyle. Şimdilerdeyse bölgede turizmin gelişmesiyle birlikte, eski evler de yavaş yavaş sahipleri tarafından birer birer onarılıyor. Yavaş da olsa insanların evlerine sahip çıktığını görmek mutlu ediyor gezerken beni.

En nihayetinde, ‘taş yerinde ağırdır’ sözü misali, evler yerinde ve yaşayanlarıyla birlikte bir başka güzel. Bu olumlu gelişmelere rağmen azımsanmayacak sayıda ev de halen harap durumda. Peki bu evleri neden görmeliyiz? Tir Mahallesi’ndeki eski evler arasında dolanırken aklımda bu vardı. Gezimin sonuna doğru sade bir hayatın görkemine tanıklık ettiğimi anladım ve sanırım günümüzde hepimizin ihtiyacı olan da bu.

Koskoca bir alanda bahçe duvarlarıyla çevrili, oldukça ferahfeza evler genellikle iki katlı olarak tasarlanmış. Alt katta hayvancılıktan ötürü, geniş bir ahır var. Ahırla evin üst katını birleştiren küçük bir sofadan üste çıkılıyor. Orada da evin büyüklüğüne göre, 4-6 arasında oda sıralanıyor.

Günlük hayatın geçtiği geniş odanın ve mutfağın yanı sıra misafirler için de şömineli bir oda evlerin ortak yanlarından biri. Gerisi küçük pencereli odalardan oluşan evler, genel olarak geniş ve rahat. Evlerin pencereleri ışık durumuna göre değişik büyüklüklerde ayarlanmış. Pencere çerçeveleri akrep gibi hayvanlar uzak dursun diye maviye boyalı. Evler Doğu Karadeniz’deki gibi dağınık olarak serpiştirilmiş, kimse kimsenin görüntüsünü bozmuyor. Bu geleneksel evlerden biri de İncebacaklar Köyü’nde, Albergo isminde bir butik otel olarak hizmet veriyor. Ayrıca içinde yaşayanların olduğu bir evin kapısını çalmanız halinde de kendinizi köylünün yaptığı ürünlerle donatılmış bir sofrada buluyorsunuz.

Hisar, Döngeller, Cihanbey, Keyfallar, Gökbel, Tir ve İncebacaklar gibi köylerde sayısı 300’ü geçen geleneksel Yenice evi koruma altında.

Doğanın ihtişamına yüksek bir tepeden bakın

* Yenice’ye, İstanbul’dan yaklaşık 500 kilometrelik bir araç yolculuğuyla ulaşabilirsiniz. Mengen üzerinden varılan yolu tercih edip Mengen’de güzel bir yemek için mola verebilirsiniz.

* Yenice’ye dönmeden önce, Safranbolu ve Yörük Köyü’nü ziyaret edin.

* Ormana tepeden bakan ve merkeze hâkim noktada kurulmuş Ihlamur Teras bungalovlarında konaklayabilirsiniz.

* Denk gelirseniz pazarında köylülerin getirdiği mevsimsel ürünlerden alabilirsiniz.

* Doğaseverlerin popüler uğrak noktalarından olan Yenice’nin yüzde 90’ı ormanlık alan. Gökpınar Yaylası, Göktepe Tabiat Parkı, şifalı sularıyla Acısu, Şeker Kanyonu, birbirinden güzel ve farklı zorluklardaki yürüyüş parkurları ve mesire alanı olan Süreyya Çamlığı gibi yerlerde bölgenin doğasının ihtişamına tanıklık edebilirsiniz.