‘Bisikletle manzarayı, rüzgârı adeta yaşıyorsun’

Bisiklete binip rüzgârı yüzünde hissetmek, harika manzaralara pedal çevirmek birçok kişinin tutkusu. Aysu-Mustafa Halid Anlıaçık çifti de bu tutkunun peşinden gidenlerden. Onlar günde 60 lira harcayarak Türkiye’yi turluyor. Yeri geliyor yolda yemek yiyor, yeri geliyor yol boyunca karşılarına çıkan harika manzaralar için durup, termoslarını çıkarıp çaylarını yudumluyor, kimi zaman da tanımadıkları kişilere misafir olup güzel dostluklar kuruyorlar. Bisikletle böylesine uzun bir yolculuğa çıkmak için ‘başta cesaret, biraz da teslimiyet’ gerektiğinin altını çizen bisiklet dostu çifti Şırnak’ın Beytüşşebap ilçesinde yakaladık, hayallerini ve maceralarını konuştuk. 

Nasıl karar verdiniz bisikletle yola çıkmaya?

M. Halid Anlıaçık: Uzun zamandır hayalimizdi. Pandemi nedeniyle yapamamıştık. Biz İzmir’in Kızılüzüm Köyü’nde yaşıyoruz. Evde masraf bitmiyordu. En son mutfak borusu patladı. Biz de ana vanayı kapattık, istifayı basıp yola koyulduk. Daha az harcıyoruz. 

Yolculuğa çıkınca iş hayatınız ne oldu?

Aysu Anlıaçık: Mustafa güvenlik görevlisi olarak çalışıyordu. Ben tiyatro mezunuyum ve pandemide işimi kaybettim ne yazık ki... En son bisiklet dersleri vererek kazanç sağlıyordum. Yol için doğal taş bileklik, kolye tasarımları yaptık. Mustafa’nın son maaşını alıp çıktık. Yolda takı satarak kazancı döndürüyoruz. Bununla ilgili başka niyetlerimiz de var bakalım...

Hangi beklentilerle yola çıktınız; amacınız neydi?

M. Halid Anlıaçık: Ülkemiz insanını, kültürünü, doğal güzelliklerini görmek hayalimizdi. En önemlisi yolda olmaktı. Aslında dünyayı görmeyi düşlüyoruz ama önce kendi ülkemizi tanıyalım.

Şimdiye kadar kaç kilometre, kaç şehir yol gittiniz? Turu tamamlarsanız toplam kaç kilometre yol gideceksiniz?

Aysu Anlıaçık: Bugün itibariyle (12 Temmuz) dolu dolu 3 ay oldu ve 2 bin 890 kilometre yol yaptık. 11 il gördük. Şu an Şırnak Beytüşşebap ilçesindeyiz. Bu tur bittiğinde ne olur bilemiyoruz. Bizi 1 ay daha götürecek bütçemiz var. 1 ayda ortalama 1.000 kilometre daha artar.

Hava, yol... Ne gibi zorluklarla karşılaşıyorsunuz?

Aysu Anlıaçık: Biz yola 12 Nisan’da koyulduk. Bahar havası bisiklet için idealdir. Şu anda çok sıcak. Bu sebeple sabah 4.00’te yola çıkıyor, 10.00’a kadar sürüp molaya çekiliyoruz. Akşam 17.00 sularında tekrar yola koyuluyoruz. 1-2 saat daha sürüp duruyoruz. ‘Mardin sarısına tutulduk’

Şimdiye kadar nereleri gördünüz? En çok nerelerde bisiklete binmekten keyif aldınız?

M. Halid Anlıaçık: Muğla, Antalya, Mersin, Adana, Osmaniye, Hatay, Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Mardin, Şırnak gördüğümüz iller. Her birinin ayrı güzelliği var aslında. Asi Nehri’ni, Fırat ve Dicle’yi gördük. Antalya boyu deniz manzarası gördük. Mardin’in sarılığına tutulduk. Memleketin her şehri birbirinden güzel. 

Nasıl konaklıyorsunuz?

M. Halid Anlıaçık: Yanımızda çadır, tulum ve matımız var. Gün sonu güvenli olduğunu düşündüğümüz yere kamp atıyoruz. Bir de farklı il ve ilçelerde bisikletlilerden davet alıyoruz. Hem bisikletli dostları tanıyor hem de konforlu alanda kalıyoruz. Doğu’da bu konaklama işi başka hal aldı. Burada herkes eve buyur ediyor, sofra kuruyor. Bir süredir hiç çadır açmadık. İnsanlar çok misafirperver.

Seyahatinizin bütçesi nedir?

Aysu Anlıaçık: Günlük ortalama 60-70 lira harcıyoruz. Yemeği kendimiz pişiriyoruz. Bunun dışında bazı şelale ve mağaraların giriş ücreti, kuaför işleri, teknik arıza veya malzeme eksiği de dahil toplam 60-70 lirayı buluyor. m Bu kadar düşük bütçeyle seyahat etmeyi nasıl başarıyorsunuz? Aysu Anlıaçık: Ocağımız var. Yemeği, çayımızı yapıyoruz. Dışarıdan sadece haftada bir kere yiyoruz, kendimizi şımartma günü. Müzekart çıkardık. Zaten evimiz yanımızda. Kamp yerlerine ücretle girmiyor, kendimiz yer bulmayı tercih ediyoruz. Böylece ucuz oluyor. ‘Her yerde durabiliriz’ 

Bisiklet üzerindeyken kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

M. Halid Anlıaçık: Bisikletin en güzel yanı yavaş olması. Her detayı ve değişimi görürsün bisiklet sürerken. Geçtiğin yolu, manzarayı, rüzgârı yaşıyorsun. Araçla geçerken sadece görüyorsun ama bisiklette yaşıyorsun. Bir diğer güzel yanı, iki tekerin her yerden geçmesi ve her yerde durabilmesi. Anamur’un muhteşem yokuşlarını çıkarken küçücük yol payında durup manzaraya karşı çay içmek bize göre dünyanın en büyük lüksü. Çünkü o yol tek gidiş-tek geliş ve çok dar. Çok virajlı olduğu için arabayla gidenler eziyet diyor, bize keyif veriyor.

Aysu Anlıaçık: İlginç ve çok sevdiğimiz bir anımız var. Ören-Akyaka arasında hiçbir yerleşim yeri ve benzinlik yok. Mazotu bitmiş bir karavan sahibinin telefon şarjı da bitmek üzereydi. Yanında köpeği vardı. Yardım etmek için durduk ama elimizden bir şey gelmedi. Tekrar yola koyulduk. Bir süre sonra aklımıza ‘powerbank’ (taşınabilir şarj aleti) vermek geldi ama çok yokuş çıkmıştık. Karşıdan gelen aracı durdurduk. Numaramızla birlikte powerbank’i adama iletmesini rica ettik. Gerisi muallak... 15 dakika sonra telefon çaldı. Karavanı yolda kalan abi arıyor. Şarj sorununu halledip mazot meselesini de çözmüştü. Gece yarısı Akyaka’da buluştuk, powerbank’i aldık. Adam, İzmir’de mama aldığımız petshop’ın sahibi çıktı ve “Oraya gidince beni arayın” dedi. 2 ay sonra kedilerimizin maması bittiğinde indirimli mama aldık (gülüyor). Kedilerimiz şu an ailemizde. Bizim için ilginç bir hikâyedir bu; çok severiz.

Aileniz ne diyor seyahatinize?

M. Halid Anlıaçık: “İki gün gezip dönün, düzeninizi bozmayın” gibi tepkiler veriyorlardı. Şu ara “Özledik, dönün” diyorlar. Biz de çok özledik ama yolda olmak çok güzel.

Peki, yola çıktıktan sonra hiç keşkeleriniz olmadı mı?

Aysu Anlıaçık: Olmaz mı! Tabii oldu. Ramazan zamanı çıkmıştık yola. Bazı iftar yemeklerinde durmadığımız, mis gibi keşkek yemediğimiz için keşke dedik (gülüyor). Bazı arkadaşlarımızda bir gün daha kalmadığımız için de keşke dedik.

BAŞTA CESARET VE BİRAZ TESLİMİYET

Uzun tura çıkacakların yanında olması gerekenler; başta cesaret ve biraz da teslimiyet. Teknik olarak sayacak olursak, ekipman önemli; İçlastik, yama takımı, pompa, alyan, anahtar, ön ve arka far, reflektör, powerbank, koli bandı, ip, kamp bıçağı vb, yedek çamaşır, ne olur ne olmaz diye kışlık yedek kıyafet, güneş kremi, hijyen malzemeleri ve ihtiyaç olduğunda kullanılacak ilaçlar uzun bisiklet yolculuğunun olmazsa olmazları.