Bir sen, bir ben, bir de bebek...

Eşinizle nasıl tanıştınız?
Til, yarı Alman yarı İsviçre uyruklu. Kendisi iflah olmaz bir gezgin. Avrupa ve Asya’da birçok ülkede kamp kurdu. Bir arkadaşımla birkaç günlüğüne Berlin’e gittim ve couchsurfing üzerinden bize Berlin’i gezdirecek ve tavsiyeler verecek bir gezgin ararken eşimle tanıştık. Hayatımı Couchsurfing değiştirdi diyebilirim.

Almanya’ya yerleşmeden önce nasıl bir hayatınız vardı?
İstanbul’da yoğun iş tempolu, kariyer odaklı, stresli beyaz yakalı hayatım vardı. Sıkıcıydı her şey... Şimdi kariyerimi değiştirdim. Çok daha sakin ve anneliğin tadını çıkarabildiğim bir hayatım var. Seyahatlerimi de artık iş amaçlı değil, tamamen gezip görmek, yeni yerler keşfetmek amaçlı yapıyorum.

Sırt çantasıyla ilk seyahatinizi nereye yaptınız?

Suriye’ye savaş öncesinde gittik. Sonra Hindistan ve Nepal’e gidince gerisi geldi. Avrupa’da İskandinav ülkeleri hariç tüm ülkeleri, ABD’de pek çok şehri, Kamboçya, Tayland ve Laos’u da sırt çantasıyla gezdik. Şu ana kadar 30’dan fazla ülkeye ayak bastık.

Ne gibi deneyimler elde ettiniz?

Hindistan’da Tar Çölü’nde çöl safarisi yapıp, Dharamsala’da sürgündeki Tibet hükümetinin merkezini ziyaret ettik. Rishikesh’te bir hafta Aşram Hayatı (Hindistan’da orman içinde ya da dağdaki yaşam) yaşadık. Nepal’de bir haftalık Himalayalar yürüyüşü yaptık. Tayland’da Chiang Mai’da Tay yemeği pişirme kurslarına katıldık. Jungle flight (orman uçuşu) adı verilen aktivite kapsamında boyu 50 metreyi bulan ağaçların birinden öbürüne atlayışlar yaptık. Hawaii’de Büyük Ada’da bir volkanı aktif haldeyken uzaktan seyretme şansımız oldu.

Kızınızla ilk hangi ülkeye gittiniz?

Chloe Maya ile altı aylıkken ABD’ye gittik. Dört haftada 24 saat süren uçak ve 4 bin 500 kilometrelik araba yolculuğu yaptık. Yedi eyalet ve dokuz ulusal park gezdik. Dört ayrı yerde kamp yaptık. Kızımız bir yaşındayken Korsika ve Toskana bölgesini de gezdik. Son olarak da ailecek Yunanistan’ın Peloponnese bölgesini arabayla dolaştık.

Tek prensibim hafif seyahat etmek. Çantayı mümkün olduğunca az eşyayla doldurup sadece en gerekli şeyleri yanıma alıyorum. Sıcak iklimli Uzakdoğu ve Asya ülkelerine yapılan seyahatlerde zaten birkaç tişört ve pantolon yetiyor.

Ya çocukla yapılan seyahatlerde...

O zaman işin rengi değişiyor. Ek çantalar bile almak gerekebiliyor. Bir yaşından küçük bebekle çıktığımız gezilerde ‘ne olur ne olmaz’ diye yanımızda bebek bezi ve maması taşıdığımız bile oldu. Ama çocuk büyüdükçe çantası küçülüyor tabii. En son çıktığımız gezide 2.5 yaşındaki kızımız için yanımıza birkaç parça kıyafet ve kitap dışında pek bir şey almadık.

Çocukla seyahatin zorluğu nelerdir?

Bu konuda yaş çok önemli, gerisi zaten plan program. Bebek, anne sütü alıyorken, emeklemiyor ve yürümüyorken yapılan seyahat çok daha kolay oluyor. Ama iki-üç yaş dönemi daha zorlu geçiyor. 10 dakika yürüyünce yorulan bir minik insan karar veriyor neredeyse rotanıza.

Sırt çantalı gezmenin maliyeti daha mı düşük?

Ülkeden ülkeye çok farklılık gösteriyor. Hindistan, Nepal ve Güneydoğu Asya’daki çocuksuz sırt çantalı gezilerimizde ucuz hostel’lerde konaklayarak ve sokak satıcılarının lezzetlerini deneyerek günlük iki kişilik maliyetimiz 50 liraydı. En son çocukla yaptığımız Yunanistan seyahatinde üç kişilik günlük seyahat maliyetimiz ise ortalama 200 liraydı. 

Sırt çantalı gezmek isteyen ‘gezgin anneler’e neler önerirsiniz?

Saat farkı olan ülkeye seyahat ediyorsanız, birkaç gün hemen yollara düşmeyip sabit bir mekânda dinlenmenizi ve ‘jetlag’ı atlatmayı beklemelerini öneririm. Trekkinglerde ve doğa yürüyüşlerinde çocuk kanguru askısı ideal. Eğer daha önce kamp tecrübeniz olmadıysa, kamp için özel oluşturulmuş kamp alanları tercih edilebilir. Bebek uyku tulumları, kamp pijamaları gibi çeşitli malzemeleri de yanlarında bulundurabilirler.