Benim dünya güzelim Positano

Yolu yok, iskelesi yok. Peki nesi var? Havasında aşk, görüntüsünde cennet ve karşılığında ömür boyu bedavaya çalışabileceğiniz lezzet. Positano’daki saklı koyun hastasıyım.

Dünyanın en güzel sahil kasabasına geldik ama Positano 30 sene evvelki gibi değil tabii. Lokantalar vesaire biraz turistik olmuş, doğal olarak. Bu durumda alternatif tavsiyeler için “Bir bileni arayalım, telefon hakkımızı kullanalım”. Marco Paşa (Marco De Grazia) Sicilya’da bağları olan, şarap dünyasının yakından tanıdığı, o her şeyi bilen dostum, “Seni 5 dakikaya arıyorum” dedi ve kapattı. 2 dk. sonra, “İskeleye doğru yürü, direğinde kocaman kırmızı bir balık işareti olan bir tekne seni almaya gelecek” dedi ve kapattı. Hep böyle sürprizler ile dolu bizim Marko Paşa.

Uzaktan tek direğinde kırmızı balıklı tekne geliyor. İskele ucuna doğru ilerliyoruz. Güleç delikanlı yüzü ile Sergio, “Marco’nun arkadaşları değil mi?” diye soruyor, tekneye atlıyoruz. Yolda, koyu bir muhabbet...

SON CENNET

Yıl 1966, Amerikalı talebe Lucille sırt çantası ile keşfedilmemiş yerleri ararken yolu Positano’ya düşüyor ve anında iki aşk yıldırımı düşüyor genç kızın kalbine. Positano ve yakışıklı balıkçısı Adolfo. Gel zaman git zaman evlilik ile sonuçlanan bu aşk hikâyesi üç meyve veriyor. Sergio, Melanie ve Daniele. Adolfo ve Lucille’in aşk yuvaları ufacık bir koy, dik kayaların eteğinde minnacık bir kumsal. 40 yıldır karadan yolu, asansörü vesaire yok ve olmayacak. Bir İtalyan seyahat yazarının tabiri ile “L’Ultimo Paradiso” (Son Cennet).

Son Cennet’e baştan kara yaptık. Sergio “Şimdi utanmayın” dedi ve beni kucakladığı gibi yürüyerek sahile götürdü. Kameraman Hüseyin biraz utandı. Bizimle bu sehayatte yanımızda adeta maskotumuz olan THY’den Deniz Hanım kikirdedi ama hayatından çok memnun. “Kusura bakmayın, yazın başı, henüz iskeleyi kurmadık” dedi. UNESCO koruması altında olan bu sahillere kalıcı iskele yapmak yasakmış. (Darısı...)

PERSONEL YEMEĞİ KARŞILIĞINDA PARASIZ ÇALIŞIRIM

“Henüz lokantamızı açmadık, personel yemeği yiyeceksiniz” dedi marangozlar, boyacılar hep beraber matilda.. “Eğer personel yemeği bu ise ben parasız çalışırım karın tokluğuna” dedim. Spaghetti Alla Vongole (Kum midyeli makarna), limon yaprağında ızgara mozzerella, marine edilmiş çiğ hamsiler ve envai çeşit o sabah yakalanmış ızgara balıklar bizim Marco’nun meşhur şarapları eşliğinde. Hayatımın unutamayacağım bol kahkahalı günlerinden biri geçti işte. Güneş batarken yüzerek ulaşıyoruz kırmızı balıklı teknemize. Dünyanın en güzel sahil kasabalarından biri olan Positano’ya ağzımızda ve yüreklerimizde nefis lezzetler ile hüzünlü geri dönüş başladı. www.daadolfo.com