Şampiyonluk mu?

Bunu fark edip stratejisini bu bölge üzerine kuran rakip takımlar mutlaka gol buluyor ve Galatasaray’ı çok zorluyor. Aslında Galatasaray’ı zorlayan rakiplerden çok kendi defansı. Konyaspor maçında Uğur Tütüneker’in oyunu bariz şekilde bu bölge üzerinde yoğunlaştırması ve sonucunda çarpıcı şekilde sonuçlar alması diğer takımların da buradan yol almasını sağladı. Zaten dikkat edin Galatasaray’a karşı oynayan bütün forvetler maçın en iyisi olarak göze batıyor. Kasımpaşa’nın yaptığı da buydu. Orta sahada Melo-Selçuk’a pas aldırmayıp topu geriye oynatmak ve sonrasında zaten biraz baskı ile sonuca ulaşmak. İşin garip tarafı Galatasaraylı defans oyuncuları da risk alıp daha fazla topla oynuyor. Sanki defansa taktiği Şota vermiş gibi...

RAKİBE GEREK YOK

G.SARAY orta sahası biraz dirençli, koşan ve iyi alan kapatan rakiplere karşı zaten problem yaşarken asıl darbe şimdi geriden geliyor. Defansın bu durumunu sadece geride yapılan hata olarak görmeyin. Takımın oyunun tamamına etkisi var. Nasıl mı?
Önde oynayan oyuncular daha fazla çalışmak ve her maç en az 2 gol atmak zorunda kalıyor.
Defansın özgüveni kaybolunca geri kaçmaya başlıyor ve iki uç arası çok açılıp denge bozuluyor.
Defansın geri kaçışı, orta sahanın gereksiz geri koşmasına ve erken yorulmasına sebep oluyor.
Orta saha sadece geri koşmakla kalmıyor hakim olması gereken alan büyüyor ve kontrol edemiyor.
Önde oynayan oyuncular da takıma ve orta sahaya yardım için geri gelince rakip kaleden uzaklaşıyor.
Gol için kocaman bir rakip alanda Drogba, yalnızları oynarken, Burak’ın Bolt olması gerekiyor.
İleri geri dalgalanma yaşayan takım belli bir bölgede oynamayınca tempo kaybedip kötü oynuyor.
Sonuç olarak Galatasaray enerjisinin büyük bölümünü maçı kazanmaktan çok maçta kalmaya kullanıyor.

MAÇIN İYİSİ

Babel. Bulunca böyle defansı kendi bile şaşırmıştır yaptığı işlere.

MAÇIN KÖTÜSÜ

Sanki ligin lideriymiş ve 10 puan öndeymiş gibi rahat olan G.Saray.

HAKEM

Saha buz pisti gibi olunca yapılan faulleri süzemedi. Vasattı.