Okurlarımdan Led Zeppelin tavsiyeleri

Diğer müzikseverlerle bunları paylaşmak istedim:

Metin Demirel, Beatles’ı anımsatıyor:

Bugünkü yazınıza ayrıntı sayılabilecek bir örnekle itiraz etmek istiyorum. Rock’n roll ve deha arasındaki uzaklığa dair Led Zeppelin grubunun üyesi ne derse desin, Beatles’ın ‘Sgt. Pepper Lonely Hearts Club Band’ albümünü (ve özellikle albümün son şarkısı ‘A Day In The Life’ı) ve ‘68 tarihli bir diğer albümü (The White Album) naçizane size tavsiye etmek istiyorum. Umarım dinleyecekleriniz listelerinde hak ettiği yeri alır bu söylediklerim. Ayrıca grubun diğer albümlerinden ‘Strawberry Fields’ şarkısını da incelemenizi tavsiye ederim. Tabii ki bu şarkılar özünde rock’n roll değil de diyebilirsiniz ama Beatles ve rock’n roll arasında bir bağ kurmakta zorlanmıyorsak, bu şarkıları dinledikten sonra, deha ve Beatles sözcükleri arasındaki mesafe de size oldukça küçük görünecektir. Külliyen yanılıyor da olabilirim tabii.

Meriç Kara, bir düzeltme yapmış:

Bir şeyi düzeltmek isterim...

Rock’n roll ile rock arasında dünyalar kadar fark var. Hem de o kadar çok ki...

Rock’n roll olarak bildiğimiz bir Chuck Berry-Johhny B Goode, bir Elvis Presley-Jailhouse Rock, bir Chubby Checker-Lets twist again gibi ‘50’lere ‘60’lara damgasını vurmuş mükemmeliyet abideleri iken rock olarak tanımladığımız şey bir Pink Floyd’un yaptığı, bir Led Zeppelin’in yaptığı apayrı bir müzik türüdür.

Ben 21 yaşında yani ancak ‘83’ten sonrasını görmüş bir insan olduğum halde bu ayrımı yapabilmişken bu dönemlerin çoğunu yaşamış sizin gibi bir yazarımızın fark edememiş olması beni gerçekten üzdü.

Doruk Denkel, bir kitabı mutlaka okumamı istiyor:

Bugünkü yazınızda bahsettiğiniz grup ‘kategori dışıdır’. Amazon.com 2003 yılbaşında en çok hediye siparişi aldıkları ürünün 1971 tarihli ‘Led Zeppelin IV’ albümü olduğunu açıklamıştı. Bence, Page’in sözlerindeki olgunluk da, müzik kariyerinde ulaşılabilecek en üst noktaya ulaşmış olmasından kaynaklanıyor. Daha 24 yaşındayken ‘bizim müziğimiz eğlence amaçlı, daha fazlasını aramayın’ demişti. Gerçi dinleyenler aramaktan vazgeçmedi ama o başka konu.

Dinlemek için, Robert Plant ve Jimmy Page’in 1994 tarihli ‘No Quarter’ albümünü almanızı naçizane önerebilirim. ‘70’lerdeki stüdyo albümleri sadık klasik müzik dinleyicileri için biraz hırçın sayılabilir.

Eğer vakit bulursanız Stephen Davis’in ‘Hammer of the Gods’ adlı kitabını okuyunuz. Bildiğim en iyi müzik biyografilerinden biridir. Maalesef Türkçe çevirisi yok.

Ertan Güngör’ün önerdiği tek parça var:

Söz konusu yazınızla ilgili olarak, eğer daha önce dinlemediyseniz, Led Zeppelin dinlemeye ‘Stairway to Heaven’ adlı parçayla başlamanızı öneririm.

* * *

OKURLARIMIN tavsiye ettiği long play’leri ve CD’leri dinleyeceğim.

Ama deha söz konusu olduğunda benim tek adayım; Wolfgang Amadeus Mozart’tır.