Hayaller ve Ronaldo...

Büyük yıldız öyle bir zamanda gol attı ki, henüz maça ısınmaya çalışan Galatasaray’ı bitirdi. Bu gol sadece skor olarak geri düşürmedi aynı zamanda moral ve motivasyon olarak da geriye itti.
Ronaldo kadar hakkını vermemiz gereken bir diğer isim ise teknik adamlıkta zirvenin sahibi Mourinho’ydu. G.Saray’ı ciddiye aldığını ve iyi analiz ettiğini çıkardığı kadroyla hissettirdi. Orta sahada her zaman oynattığı Modric’in yerine daha defansif Khedira’yı tercih etmesi, önde daha süratli ve çabuk Benzema’yı oynatması ve sağ kenarda Essien’e görev vermesi bunu gösteriyordu. G.Saray’ın ise bütün ciddi maçlardaki klasik defans sıkıntısı başrolde idi. Erken gol, kötü defans ve doğal olarak mağlubiyet.
1-Burak-Drogba ikilisi, Varane-Ramos-Khedira-Alonso arasında etkisiz kaldı.
2-Orta alanda Melo-Sneijder ve Hamit kontrolü tutabilecek etkinlikte değildi.
3-Erken goller yemenin tedirginliği ile daha fazla risk yerine tedbir alındı.
4-Real Madrid’in pas yapma becerisi ve kalitesi G.Saray’ı etkisizleştirdi.

BENİM BİLDİĞİM FATİH HOCA...

HER şeye rağmen maç Mourinho’nun yazdığı, istediği ve şekillendirdiği biçimde oynandı. İyi defans, güçlü orta saha ve hızlı hücum hattı. Mou oyunu ve maçı dizayn ederken diğer tarafta Fatih Hoca ilk yarıda 2 gol yemenin tedirginliği ile Gökhan Zan’ı da defansa alarak herşeyin bittiğini ilan etti. 3 farklı geriye düştükten sonra alınan oyuncular biraz tribüne oynamak oldu.Benim bildiğim Fatih Hoca, 2 farklı gerideyken Gökhan değil Umut’u alırdı.Ama rakibin ismi ve büyüklüğü Fatih Hoca’yı bile korkuttu.

TEST EDİLDİ...

1-Galatasaray defansının zaafiyetleri.
2-Burak mı Ronaldo mu sorusunun gereksizliği.
3-Galatasaray’ın ilerisi için durumunu belirlemesi.
4-Muslera’nın Avrupa’nın zirvesinde oynama kapasitesi.
G.Saray, İspanya’dan iyi bir skorla bile dönse işi çok zordu. Çünkü böyle farklı özelliklere sahip ve hedefi tek olan bir takım için her saha aynıdır. Şimdi yapılacak olan, ikinci maçta galip gelmek ve prestij kazanmak.