45 yıl aynı kadınla yaşamak, bir hayat kurmak ve birlikte yaşlanmak, hayatın sevinçlerini ve acılarını paylaşmak, 52 yıl aynı işi aynı titizlikle her gün yapmak. Takdir edersiniz ki her baba yiğidin harcı değil. Sabır gerektirir, istikrar gerektirir, azim gerektirir, bilgi gerektirir, birikim gerektirir, zeka gerektirir, cesaret gerektirir. Hani derler ya, orada kalmak oraya gelmekten daha zordur diye. Düşünün ki “orada” yıllarca kalmış biri. Ve onunla konuşmak bir zevk. Benim için öyle. Başkalarını bilmemem. Samimi, içten ve kasmadan anlatıyor. Ama nedense öyle tanınmıyor. Fazla ciddi ve resmi biriymiş gibi algılanıyor. Çizdiği imajdan farklı bir adam. Tatlı tatlı anlatınca siz de “Ne güzel anlatıyor!” diye seviniyorsunuz. Ama bu defa benim gözlerim doldu, acı acı anlattı…