GÜN OLUR DA ALIP BAŞINIZI GİTMEK İSTERSENİZ…
Umutla ve inatla yol almaya çalışırken… Bir şeyler tüketmişse sabrınızı. Olumsuzluklar ve gereksiz saçmalıklar bırakmıyorsa yakanızı. Sevgiye rağmen tüketiyorsa birileri kalbinizi. İnadına sevgi ve gülümsemeyle bırakmaya çalışıyorsanız hayata izinizi. Tüm bunlara rağmen… İnsanların ikiyüzlülüğü batıyorsa gözünüze, bazı şeyler zarar veriyorsa özünüze… İşte o zaman alıp başınızı gitme vaktidir!
Evet, gitmek gerek.
Çok şey almaya da gerek yok yanımıza.
Sadece kalbinizi ve kendinizi…
Nereye peki?
Denizden yeni çıkmış ağların kokusuna mesela.
Yeşilin, kahverenginin her tonunun ruhunuzu saran doğanın kucağına ya da.
Ya da şu ada senin, bu ada benim diyerek…
Yelkovan kuşlarının peşi sıra düşmeli yola.
Başka hiçbir şey düşünmeyeceğiniz bir dünyaya.
Ben de bu aralar bu düşüncedeyim.
Alıp başımı gitmek…
Nasıl istemem ki bunu.
Çiçekler gürültüyle açıyor.
Gürültüyle çıkıyor duman topraktan.
Yaşam kaosunda…
Martılar gibiyiz, her bir tüylerinde ayrı telaş…
Hayatımızdaki tüm karalara ve grilere inat, ruhumuzu başımıza kadar maviye boyamaya kararlıyken…
Bizi üşüten insanlara ve olaylara inat, içimizi, ruhumuzu başımıza kadar güneş gibi ısıtmaya, ısınmaya ve de ışıtmaya…
Gün olur, deli gibi...
Umutla ve inatla yol almaya çalışırken; bir şeyler tüketti sabrımı.
Olumsuzluklar ve gereksiz saçmalıklar bırakmıyor yakamı.
Sevgiye rağmen tüketti birileri kalbimi.
İnadına sevgi ve gülümsemeyle bırakmaya çalışıyorken hayata izimi.
Tüm bunlara rağmen…
İnsanların ikiyüzlülüğü batıyor gözüme.
Bazı şeyler zarar veriyor özüme.
O halde…
Vakit gelmiş demektir.
Sessiz…
Gideceğim.
Nereye?
Önce…
Sessiz ama kalbimdeki çığlıklarla eşlik etmeye.
Gün olup da alıp başını giden Orhan Veli’ye!
Atilla Birkiye’nin hazırlayıp, Mehmet Birkiye’nin sahneye uyguladığı, müzik direktörlüğünü Serdar Yalçın’ın yaptığı…
Mezzosoprano Deniz Erdoğan Likos’un ve Metin Belgin’in alıp götüren, insanın kalbine sızarak giren sesi eşliğinde…
Orhan Veli’nin dizelerindeki huzurlu kayboluşlara.
Gözlerimi kapatıp İstanbul’u dinlemeye.
Kalbimi demlendirmeye!
İş Sanat’a.
12 Aralık 2011 Pazartesi 20:00’de…
Sizi de bekleriz.
12 Aralık gecesi, ruhumuzda gezinip kuytularımıza ayak izlerini bırakan tınılar eşliğinde, Orhan Veli’nin dizelerindeki her bir kelimeyi yaşadıktan sonra…
Nereye mi gideceğim başımı, kalbimi ve kendimi alıp?
İşte orası Allah kerim diyeceğim ama…
Gözlerimi kapatıp, her şeye rağmen ruhumu sevgiye açıp, ayaklarımın değil de kalbimin beni götüreceği yere!
KONTRABASI DİNLEMELİ Mİ - ÇALMALI MI - İZLEMELİ Mİ !
