Figüranlık zor meslek!

“Bizim oldukça tatsız ve insanlık dışı bir alışkanlığımız vardı o günlerde. İşe başlamadan önce figüranlık için gelmiş olanları sıraya dizerdik. Düzgün olanları karpuz ya da domates alır gibi seçer, kalanları götürmezdik film setine.”

Ün’ün sıkılarak söz ettiği figüran mevzusu, günümüzde daha da fena bir hâl almış durumda.

Figüran seçimini şimdilerde bu iş için kurulmuş ajanslar yapıyor.

Ama yapımcılar, yönetmenler ve hatta oyuncular bile bu ajanslardan şikayetçi.

Çoğu cast ajansının senaryo okumadığını, televizyon şovlarına seyirci diye yolladıkları insanları film setlerine figüran diye yolladığını söylüyorlar.

Salla başını al maaşını modundaki bu figüranların tek derdi ise günlük ücretlerini alıp, karınlarını doyurup, evlerine gitmek.

“Filme nasıl katkımız olur” diye düşünmüyorlar, hatta drama sahnesinde kıkırdayıp, profesyonelleri çileden çıkarabiliyorlar.

Ve işte bu noktada kısır döngü başlıyor.

Figüranlar film ekibine, film ekibi de figüranlara sinir oluyor.

Ama tabii bence burada asıl suçlu, o insanları o halleriyle sete gönderen ajanslarda.

Memduh Ün’ün karpuz, domates seçer gibi figüran seçme yöntemi, şimdi de işi bilmeyen kimi ajanslar aracılığıyla, aynen devam ediyor.

Single ‘out’, albüm ‘in’

TRT 2’de yayınlanan, Behzat Gerçeker ile birlikte sunduğumuz “Enbeğenilen”e geçen hafta Fahir Atakoğlu konuk olmuştu.

Hem Türkiye hem de Amerika’da başarılı bir kariyeri olan bu önemli müzik adamını bulunca son zamanların ‘single’ çıkarma modasını sorduk.

Atakoğlu, “Michael Jackson gibi sanatçıların albümlerinde tüm şarkılar iyi olurdu, şimdilerde ise böyle olmuyor, albümler baştan savma yapılıyor” diye cevapladı sorumuzu. Durum böyle olunca pek çok şarkıyı çöpe atmak yerine ‘single’ çıkarmak daha mantıklı oluyor tabii.

Ama ben kendi adıma ‘single’ modasını hiç desteklemiyorum.

Her şarkının kendi başına hit olduğu, duygu yüklü, baştan sona şarkı atlamadan dinlenen albümlerin keyfi başka.

Başarabilen albümle gelsin, ‘single’la değil.

Denizlerin hakimi olmak

“Alaçatı’da sörf” konulu yazım üzerine soran çok oldu; bu sörf nasıl bir şeydir, kolay öğrenilir mi diye?

Sörf maceram, iki yıl önce Bodrum’da başladı, fırsat buldukça Alaçatı’da sürüyor, olabildiği sürece de devam edecek gibi.

Çünkü sörfte acemiliği atlatınca bu sporun keyfine doyum olmuyor. Ve tabii bir de vücudunuz zımba gibi oluyor, yürüyüşünüz bile değişiyor.

Öyle ki, duruş düzeltme ve vücudu şekle sokma konusunda pilates, sörfün yanında solda sıfır kalır.

Sörf yapacaklara tavsiyem, dünyanın üçüncü en iyi sörf alanı olan Alaçatı’yı mutlaka denemeleri.

Ama yok gidemem, Alaçatı’ya alternatif istiyorum diyorsanız, Datça, Saros Körfezi, Ilıca, Pırlanta, Akyarlar ve Bodrum’u (özellikle de Bitez) önerebilirim.

İstanbul yakınlarında bir yerlerde sörf yapmak isteyenler de Büyükçekmece Gölü kıyısındaki Mimarsinan, Tuzla ve Gümüşdere Plajı’nı, ki burada Boğaziçi
Üniversitesi Mezunlar Derneği’ne ait BurcBeach’i tek geçiyorum, değerlendirebilirler.

Kürt açılımını kim başlattı?

Yaklaşık bir ay kadar önce hayatımıza giren Kürt açılımını aça aça bitiremiyoruz.

Sanatçılardan açılıma ilgi, alaka gösteren ilk kişi Sezen Aksu oldu.

Gerisi çorap söküğü gibi geldi. Sibel Can, İbrahim Tatlıses, Gülben Ergen ve Yılmaz Erdoğan, Sezen Aksu’ya desteklerini bildirdiler.

Yavuz Bingöl, Tarık Akan, Müjdat Gezen ve Hülya Avşar, kuşkulu yaklaştıklarını söyleseler de açılımla ilgili konuşmaktan çekinmediler.

Sırada kim bilir daha kimler var?

Peki ya Kürt açılımı henüz doğmamışken, kimseler açılım nedir bilmezken olayı başlatan kimdi, ona bir bakalım...

Tarih 10 Mart 2009.

Yer Türker İnanoğlu Maslak Show Center.
 
Güldünya Şarkıları konserinde Ajda Pekkan, Aynur ile birlikte “Keje Kurdan” (Kürt Kızı demekmiş) adlı Kürtçe parçayı seslendiriyor.

Ajda Pekkan açılımı aylar önce açıyor anlayacağınız.

Tesadüf mü desek, bilinçli bir başlangıç mı, yoksa önsezi mi?

Onu da size bırakıyorum. artık.