Ayıların nasıl oynadığını şimdi kendine anlatıyor

Matematik hocası üçgenin açılarını soruyor, o Hudson Nehri’ni gösteriyor. Tarih hocası Amerika’nın kuruluşunu soruyor, o ayıların nasıl oynadığını anlatıyor. İngilizce hocası okuduğu son öyküyü soruyor, o izlediği son basket maçının skorunu veriyor.
İlkokul öğrencisi Michael Phelps’in, öğretmenlerinin sorularına verdiği yanıtlar, onları çıldırtıyor. Hepsinin ortak kanısı, “bu çocuk geri zekalı.”
Aynı okulda müdire olan annesinin teşhisi ise çok gerçekçi. “Dikkat eksikliği, konsantrasyon noksanlığı. Ama bunu gidermenin yolu var”.
23 yaşına geldiğinde, bütün dünyanın alkışlayacağı, yüzmede kırılmadık dünya ve olimpiyat rekoru bırakmayan şampiyon Phelps’in kaderi, annesinin teşhisi ile büyüleyici bir makas değiştiriyor. Annesinden söz ederken, “O benim için her şeyi yaptı” demek cömertliğini gösteriyor.
Annesi, oğluna uzun uzun testler uyguluyor. Dikkat eksikliği, kendisi ve çevresi tarafından tanınma sorunundan kaynaklanıyor. Kendisini tanımıyor, kimse de onu tanımıyor. Bunun verdiği aşırı özgüven kaybı.
Dikkatini kazanmak, dikkat üzerinden tanınma kompleksini aşmak için, annesi testlere devam ediyor. Düz çizgiler, kontrol altında emin kulvarlar, her türlü sürprize kapalı, belli bir ısıda ve derinlikte yerler. Su ve havuzlar. İşte, kendini bulabileceği en sakin liman. Manevi özrü ortadan kaldırmak için, fiziki farklılık yaratmak. O farklılığın üstünlüğü ile hayata yeniden başlamak.
“Annem bana suda ne kadar güvenli olabileceğimi öğretti”.
2008 Pekin Olimpiyatlarında bir daha erişilmesi çok güç rekora imza atıyor. Bir seferde sekiz altın madalya. Daha önce katıldığı şampiyonalarda elde ettiği madalyalar da eklendiğinde, olağanüstü bir başarı resmi. Toplam 37 madalya.
Pekin sonrasında Phelps, yaşam öyküsünü kaleme alıyor. Geçenlerde yayınlanan kitabı, “No Limits, The Will to Succeed” adını taşıyor. “Sınırı Yok, Başarıya Özlem”.

KİTABIN SONUNDA YAZDIĞI CÜMLE

Phelps kitabında hayatından ince anekdotlar aktarıyor. Kazandığı müthiş motivasyonu (başarıyı) birkaç bilinen kurala oturtuyor:
“Kendine çok yüksek hedefler belirle. Onlara ulaşmak için, bıkmadan, her gün ve sistemli çalış.”
İnsanı şaşırtan başarılarını bu basit ilkeleri uygulayarak elde ettiğini yazıyor. “Kararlılık, kendine güven, cesaret.” Hayata karşı hiç kaygısı kalmıyor. İç dünyasında her türlü kuşkusunu yeniyor.
Kitabın sonunda yazdığı birkaç cümle, beni çok düşündürüyor:
“Ben temiz bir insanım. Hep temiz oldum ve hep temiz kalacağım. Gerçek gerçektir ve bunlar gerçektir.”
Ne yazık ki, temiz kalamıyor. 23 yaşındaki muhteşem dünya ve olimpiyat şampiyonu, rekorlar ve madalyalar fatihi, şimdi gölgeler diyarında.
Phelps’in, o temiz çocuğun, çok kötü bir fotoğrafı yayınlanıyor. Esrar içerken yakalanıyor. O Phelps. O, temiz kalacağına söz veren şampiyon, örnek sporcu.
Hayatı boyunca yüz milyon dolara uzanabilecek sponsorluklar anında iptal rayına giriyor. En başta, dünyanın en büyük tahıl üreticisi Kellogg firması, Phelps ile yaptığı anlaşmayı uzatmayacağını açıklıyor.
Zirvenin de zirvesinden uçuruma yuvarlanma süreci. Göz kamaştıran altın madalyaların tenekeden farksız hale gelmesi.
Neden, neden bu pislik, bu arayış?
Galiba doyumsuzluk. Kendine olağanüstü yetmenin sınırında, sınırın bir adım sonrasında kahreden boşluk duygusu.
Phelps şimdi yeniden Hudson Nehri’ni, son basket maçı skorunu ve ayıların nasıl oynadığını anlatıyor. Bu kez, kendi kendine.