Benim kütüphanenin durumu: Önde Ahmet Hamdi’ler, arkası full kişisel gelişim...

Tabii bu ünlülere has bi durum değil... Herkes mutsuz...
Şu an D&R’a gidip bakın; bir bölüm edebiyat, işte bir bölüm roman, şiir, tarih falan...
Arkadaşlar 5 bölüm kişisel gelişim...
“Bu kitabı alın düşleriniz gerçekleşsin”...
“İçinizdeki çocuğu fırtlatın gitsin”...
“Ooo bu kitaba tesadüfen dokunmuş olamazsın”...
“Sen hiç yerinden kalkma biz seni terfi ettiricez”...
“Bu kitabı okumazsan nah mutlu olursun” gibi sloganlara sahip bu kitaplar...
Bi de bilimde yeni gelişme olmaya görsün.
Alllaah... Kuantum mu?
Kuantum ve Izık Kuantum ve Bızık şeklinde 1000 tane kitap daha...
Bu gelişim kitaplarını okumak ayrıca utanç vericidir!
Herkes okur ama kimse okuduğunu itiraf etmez.
Benim mesela kitaplığımın ön tarafı Ahmet Hamdi Tanpınar’lar, George Orwell’lar, ansiklopediler filan yıkılıyor yani...
Ama arka taraf full kişisel gelişim...
Kötü mü hissediyorum, okuyorum bi tane, alıyorum gazı “sen şöyle yaparsın, sen böyle başarırsın, sen kralsın, seni veren Allah’a şükürler olsun, adam ol lan”... Filan...
2 gün benden iyisi yok...
Bu tarz kitaplardan gerçekten başarılı olduğunu düşündüğüm Dr. David Burnsten’ın “İyi Hissetmek” adlı kitabıdır.
Psikologların tedavi için önerdiği bi kitap kendisi...
Okuyan insanların yüzde 70’lik bi kısmı antidepresan kullanmadan iyileşiyormuş... Saygılar...