Zeynep Atikkan: Dublin.com.eğitim

Zeynep ATİKKAN

BU sütunda ikinci kez İrlanda'yı yazıyorum. Kıskanarak!

Yakın zamana kadar Avrupa'nın en yoksul ülkesiydi İrlanda. Bugün ise Avrupa'nın en önemli teknoloji üslerinden biri.

Avrupa Birliği'nin en ücra köşesindeki bu ülkenin kaşla göz arasında ileri teknolojiyle buluşması bir rastlantı değil tabii ki. İrlanda, 70'lerde başlayan eğitim seferberliğinin meyvalarını yiyor. Avrupa Birliği'ne ve de Euro sahasına girmenin avantajlarını kullanıyor. Ekonomide hem Avrupa hem de Amerika kartını oynuyor.

Ortada gerçek bir dinamizm öyküsü var. Eğitim sayesinde bir ‘‘dinamizm markası’’ olmanın öyküsü. Kalkınma hedefini eğitimle irtibatlandıran ülkeye de ciddi ‘‘yatırım’’ ve ciddi ‘‘yatırımcı’’ geliyor!

3.7 milyonluk nüfusunun yüzde 40'ı 25 yaşın altında. New York Times Gazetesi'nde yayınlanan verilere göre altı yıldan beri ekonomi yılda yüzde 9 oranında büyüyor. Yani Avrupa Birliği ortalamasının tam üç katı.

90'ların ortasında yüzde 16 düzeyinde olan işsizlik oranı bugün yüzde 3.8 dolayında. İrlanda, AB'de en düşük işsiz sayısına sahip olan ülke.

Amerikan high tech (ileri teknoloji) şirketleri İrlanda'da yatırım yapmak için sıradalar.

‘‘High tech’’ ekonomi ‘‘high tech’’ iş gücünü cezbediyor. Ve de ortaya şöyle ilginç bir tablo çıkıyor:

İrlanda, ‘‘Euro sahasının’’ finansal imkanlarını kullanıyor. Büyük Amerikan şirketleri, ileri teknoloji dilini kullanan bu ülkeye yatırım yapmaktan çekinmiyor. Ve de Avrupa'nın nitelikli genç nüfusu İrlanda'nın başkenti Dublin'e akın ediyor.

Dublin bugün, ileri teknolojiyle haşır neşir olan gençlerin başkenti konumunda.

Bir 21. Yüzyıl kenti işte böyle doğuyor!

* * *

Türkiye'nin bugünkü toz duman ortamında İrlanda'dan söz etmek bir fantazi gibi görünse de olaylara ‘‘sistematik’’ bakınca ekrana İrlanda gibi örnekler düşüyor.

O zaman ülkeyi tutsak eden bugünün karmakarışık gündemine rağmen olaylara sistematik bakıp doğru soruları sormakta yarar var.

Türkiye bugüne kadar eğitimi neden ıskaladı?

Eğitim sorunu neden ‘‘borsanın nabız atışları’’ kadar önemsenmedi?

Teknoloji dendimi neden hep bıyık altından gülündü?

Düne kadar köylü bir nüfusa sahip olan İrlanda bugün AB'nin önemli bir teknoloji merkezi oluyorsa bu örneğin üzerinde durmak gerekir.

80'lerden bu yana ‘‘çağ atlamak’’ ve de ‘‘sürekli hoplamak’’ öyküleriyle yapay bir gündeme mahkum olan Türkiye'de, bir nesil çapaçulluk tartışmalarıyla büyüdü. Debelenme ekonomisine ve siyasette ‘‘malı götürme’’ kültürüne mahkum edildi.

Kendilerini ülkenin sahibi görenler ‘‘gemi batmadan parsayı toplayayım’’ mantığıyla bugünleri hazırladılar.

Gelinen noktada beş altı bankayı adam etmek belki mümkün olabilir!

Ama kaybolan nesilleri kazanmak bu kadar kolay mı?

Geleceği kurtarmak banka kurtarmaya benzemiyor. Bir kuşağı eğitmek bir ‘‘kuşak’’ sürüyor.

İrlanda, bugün yirmi yıl öncesine ait vizyonun meyvalarını topluyor. Bu noktada, ‘‘zengin ülke yoksul ülke’’ mazeretlerinin de tutar tarafı yok!

Mesele kararlılık işi!