Entel bir soyguncunun yaşam hikayesi

Geçen pazartesi sabahı Atina’nın Tavros semtinde devriye gezen polisler, yolda park etmiş bir otomobilden şüphelendiler. Otomobilin önce kapıları sonra bagajı açıldı. Polisler bagajı açtıklarında bantla üzerine havai fişekler, metal borular, mum ve bir çalar saat yapıştırılmış orta yaşlı adamı görünce hemen silahlarını çektiler. Adam kargaşadan yararlanarak bagajdan çıktı ve birkaç metre ötedeki süpermarkete girdi. Çalışanlar, müşteriler panik içinde sağa sola kaçıştı. Tam teçhizatlı takviye polis kuvvetleri markete girdi. Mukavemet göstermeyen adamı birkaç dakikada kıskıvrak yakaladılar. Bomba imha uzmanları da orada bekliyordu. Adamın üzerindeki havai fişeklerin boş, çalar saatin de bozuk olduğunu anlamaları gecikmedi.

Tavros semtinde yüzlerce kişinin korkudan yüreğini ağzına getiren sahte canlı bombanın kimliğiyse birkaç saat sonra açıklandı: Kostas Samaras, 55 yaşında ve yeraltı dünyasında bir efsane. Kimileri, Steve Mc Queen ile Dustin Hoffman’ın oynadığı 'Papillon' filminden esinlenerek 'Yunanlı Kelebek' adını takmıştı ona. Bazısı da 'Firarın Profösörü', 'Filozof soyguncu' ya da 'İdealist soyguncu' diyordu ona.�

Trikala şehrinde doğdu Kostas, mektebe gitti. Üniversitede grafik ve dekor sanatları eğitimi gördü. Müziğe pek meraklıydı. 70’li yılların sonlarında rock gruplarında bateri çalıyordu. Resim de çiziyordu. Trikala’da bir ara sergi bile açmıştı. Ailesinin yardımıyla Trikala’da bir barın işletmeciliğini de üstlendi.

Kendini 'her türlü iktidar karşıtı' olarak tanımlıyordu. "Çalışmak aptallık” ve “Tehlikeli yaşamazsan hayatın bir anlamı yok" diyordu. İşi tıkırında, geliri iyiydi ama o karanlık yollara saptı. Soygunlara başladı. Önce küçük, sonra büyük işler... Birkaç yılda bankaların korkulu rüyası oldu.

Tam 10 defa yakalandı. Beşinde firar etti, beşinde de başarısız firar girişiminde bulundu. Tam 16 yıl yattı kodeste.

NIETZSCHE'DEN ETKİLENDİM

Bir keresinde bir cezaevinden diğerine götürülmek için polis otobüsüne bindirildi. Yanında gizlediği matkapla delik açıp sırra kadem bastı. Sonra yine banka soydu, yine yakalandı. Şartlı tahliye edildi bir ara. Kimsesiz yaşlılara hizmet veren bir sivil toplum örgütünde gönüllü olarak çalıştı. Ressamlığa devam etti, profesyonel fotoğrafçılığı denedi. Ama fırsatını bulunca yine banka soydu, yine yakalandı, yine hapis yattı.�

Koğuşta yazdığı 'Aranıyor' adlı kitapta hayatını anlattı. Nezarethanelerde, hapishanelerde yaşadıklarını.

Kitap beğeni topladı; en iyi polisiye romanlardan biri sayıldı. Beyaz perdeye de aktarılacak, Kostas Samaras filmde küçük bir rol alacaktı...

Bilmem kaçıncı kez tahliye edildi birkaç yıl önce. Her ayın 1 ve 15’inde karakola gidip “Buradayım” deme kaydıyla. Birkaç kez uğradı karakola sonra sırra kadem bastı. Soygunlara devam... Ta ki yeni bir bankayı soymaya hazırlanırken uzaktan gördüğü polislerden korkup çaldığı arabanın bagajında gizlenene kadar.

Soygunlarda kullanmak için çaldığı otomobilleri bir süre sonra sahiplerine geri yolluyordu. Ev soymayı günah sayıyordu. “Fakir insanlara zarar vermek istemem. Ama soygunculukta bütün basamaklardan geçmek gerekiyor. Eh ilk basamaklarda fakir insanlara, çalışanlara da zarar verdim” diyordu Kostas.

Kleptoman diyenler var onun için. Buna karşı, rejimle alay eden bir macerapereste benzetenler de var.

2006 yılında To Vima Gazetesi'nde yayınlanan bir demecinde kendini şöyle dile getirdi: “Hayatımda Wilhelm Nietzsche’den çok etkilendim. İyi insanların da yüzde 90’ı mutlaka yarı kanunsuz işlere bulaşmıştır. Hapisten ilk firarı sevgilim için yaptım. Diğerlerini kendimi için...”

Kostas Samaras yargılanacak ve kim bilir daha kaç yıl hapis cezasına mahkum edilecek. Bloglarda onun için şaka yollu “Mutat firarını gerçekleştirdi” haberinin gecikmeyeceği iddiaları dolaşıyor.