Zatürreden ölmek

Zaafiyetimdi bir bakıma.

Herkes grip olur-du, ben zatürre olur-dum.

Çok şükür, kendimi bir şekilde güçlendirmeyi başardım. Spor sayesinde.

Bir daha bana uğramaması için, elimden ne geliyorsa yapıyorum.

İmkanım var, çok şükür. Olmasa...

Zatürre insanı mahveder. Garip bir hastalıktır. Kıytırık dediğin gripten, bronşite, oradan zatürreye nasıl geçersin anlamazsın.

Süründürür. Yakar seni alev alev. Berbat bir öksürük yapar. Nefes alamazken öksürür, tıkanırsın. Yan ağrısını anlatamayacağım, geceliğimi yırtmıştım bir kere. Ateşten halüsinasyon gördüğüm de oldu. Her yerimi karaböcekler sardı sandıydım.

Annem babam, arkadaşlarım, hatta onların anne babaları da ben ve benim zatürrelerimden çok çektiler.

Tipik zatürre olduğu gibi, bir de atipik olanı var. Her türünü öğrendim.

Hiçbirini sevmem.

Ben doktor filan değilim tabi. Hasta olarak ne çektiğimi bilirim.

Korkarım zatürreden. Adını duydum mu, sinirlerim bozulur.

Hani sözümona çağımızın hastalığı değildir, çaresiz hastalık da değildir; ama geldi mi, eğer iyi bakılmazsan, azıcık da bünyeden yana zayıf düşmüşsen, hiç acımaz.

Aldığı gibi götürür. Hiç şakası yoktur.

Van’da çocuklar zatürre oluyorlar.

Şu anda.

Soğuktan, evsizlikten, düzensiz beslenmekten zaten zayıf düşen bünyelerinin üzerine bir de dondurucu soğuk ve moralsizlik bindi mi...

Zatürre götürür.

Depremle değil binayla öldürdüğümüz yetmedi çocukları, insanları; şimdi de zatürreye teslim ettik onları, seyirciyiz bi bakıma.

Anlamakta güçlük çekiyorum. Daha ne kadar anlayamayacağımı da bilmek istemiyorum.

Alınamayan dersler, organize edilemeyen-ulaştırılamayan yardımlar, geri çevrilen akıllar, kullanılamayan çadırlar, yaptım deyip yapılmayan bağışlar, cezası verilmeyen suçlular...

Utanıyorum, ama benim utanmam, kızmam bir şey ifade etmiyor.

Çocuklar orada soğuktan ölürken, meclisteki tiplerin sıcacık koltuklarından fırlayıp sağa sola yumruk sallamaları filan bende öğürtü yapıyor.

 
En büyük korkum ve fobim ise bu facianın bakalım ne zaman unutulacak olması!

Ne istifa eden var,

Ne hatasını kabul eden,

Ne suçluyu yakalayan, ne de cezasını vermeye niyeti olan.

Herkes suç ortağı bu durumda. Herkes pişkin benim gözümde.

Peki bu da bina ve pişkinlik terörü değil mi sizce?

Yonca

“buz”