Yaralı kadına yazılmış en güzel sözler

Yaralı bir “Kardan Kadın”a daha tatlı, daha nazlı, daha özendirici daha iyileştirici söz söylenebilir mi?
“Sen ne yaptın yahu Kenan?” demek içten değil mi? Değil! Elime CD’yi aldığım andan beri, vallahi billahi aralıksız, sürekli, döne dolaşa tekrarlayarak tek şarkıya takıldım, geçemiyorum diğerlerine.
Kenan Doğulu’nun “Kardan Kadını”na takılı kaldım diyorum size. Hastalık gibi yakalandım şarkıya.
Her kelimesi, her tınısı hele de o ud ve kanun sesi var ya, ölücem dinlerken sanki!
Bir müzik aleti düşünün; adı kanun olsun ve Kardan Kadın’a yazılmış sözlerin üzerinden geçiyor olsun.
Ne bileyim işte, şarkıdan geçen her şey içime işledi.
Hani “Nasıl bir aşktır ki bu ya da nasıl bir gelenler gelmiş ki adama, sevdiği kadına bu sözleri yazmış” dedirten cinsten.
Kadınız işte, duygu de al canımızı. Çocukça hayallerle dinliyoruz belki de.
Durup durup yapıyor bunu Kenan bize.
En çok da bana! (Azıcık Kenancıyımdır da...) Tutamıyorum zamanı dedi beri, başka türlü dinlerim, başka türlü severim müziğini.
İnsanlar konserine gider içer kendinden geçer, ben içemem. Müziğiyle geçerim kendimden. O sahneden inmeden eve gitmem. Bodrum’da kısa sürdü, erken indi sanki sahneden. Ya da ben doyamadım gibi.
“Baş harfi ben” dediydi bi de malum, hey Allah’ım o nasıl şarkıdır ki; üçüncü şahsın birinci tekil şahısta kaybolduğuna şahit oluruz. Onu da dinlemelere doyamadım gitti bunca sene. Derken “Beyaz Yalan” çıktı dikildi karşıma.
Hadi onu atlattım, bu sefer de “Kardan Kadın”a döndüm hiç niyetim yokken son bir haftada.
Hepsi Kenan Doğulu yüzünden.
Bir ileri iki geri.
Hayırdır inşallah.
Yonca
“bal gibi”

Bıyıklı kardeş

Şanslı çocuklardanım. Bir kardeşim var. Yani bir kardeşim olduğu için kendimi şanslı hisseden çocuklardanım. İyi bir kardeşim var. Omzu var dayanacak olduğum, benden dokuz yaş küçük olsa da. Benden küçük ama benden yaşı ve başı büyük. Aklı, olgunluğu, komikliğinde ciddiyeti var. Bir de bıyıkları var babamdan yadigar.
Kardeşlik çok güzel. İnsana dünyaya açılmadan, ellerle karşılaşmadan önce kendi içinde yenilmeyi, sevinmeyi, kazanmayı, kaybetmeyi, küsmeyi, barışmayı öğretiyor gibi. Hayatın bedava denemesi bir
bakıma.
İlişkilere dair en birincil tecrübe kardeşlik tecrübesi bu hayatta. Sevinçleri de hüzünleri de paylaşmayı öğreniyorsun. Bencilliği de özlüyorsun tatlı tatlı.
Ha kardeşin yoksa tasalanma. Dünyanın sonu değil elbet.
Ama Allah herkese kardeş gibi arkadaş versin, o başka.
İyi ki doğmuş.
Annemle babamın bana en büyük armağanı.
Aslanlar gibi büyüyoruz bir yaş daha. Yonca “abla”