Tecavüz çocuğu!

Bize hikaye tabi. Oysa Zeynep için acı gerçek.

Bizim okumaya dayanamadığımız gerçekleri yaşamış, tecavüzle hamile bırakılmış bir ÇOCUK daha Zeynep.

Söz konusu olan onun geleceği. Onun hayatı.

Umursayan var mı bizden başka?

Devlet uyuyor mu?

Yooo uyumuyor sözümona ama, uyukluyor basbayağı.

4 saatte sonucu alınabilecek bir DNA testinin, tahminen bürokrasi yüzünden 4 ayda çıkacak olması, tecavüz mağduru bir ÇOCUK için geleceğini belirleyecek tek etken şu anda.

Adalet mi bu?

Değil.

Bürokrasi.

Dün insanlar akın akın yazdılar, bürokrasiye de çare var. Niyetiniz varsa, her şeyin çözümü var.

Bakan Fatma Şahin’in elinde işte çözüm.

1 çocuğun, hem de tecavüz mağduru bir çocuğun daha mı hayatını kaydıracağız gamsızca...

Yetmedi mi hala?

İlahi adalet karşısında ne diyeceğiz peki daha sonra.

Zeynep o bebeği istemiyor. Tecavüze uğrayan O.

Zeynep hayatına, okuluna devam etmek istiyor. Yaralarını sarmak istiyor.

İyileşmek istiyor.

Doğal hakkı olan bu hak çok mu ona?

Biz kimiz ki Zeynepçiğin ÇOCUK olma hakkını elinden alıyoruz?

Susup bunu kabul emek, tecavüze göz yummakla bir.

Ayşe olayı gözler önüne sererek yolu çoktan yarıladı. Belki ben bunları yazarken hepimizin içine sular serpecek bir cevap da almıştır diye ümid ediyorum...

Olmadı...

Bakanlığın önüne yığılsak mı,

Ne yapsak acaba?

Yonca

“uyu(t)ma”