Sponsorluk olayı

Spora yatırım yapan şirketleri ise, algıda seçicilik diyelim, iyice yakın takibe aldım. Onları alenen takdir etmek ve duyurmak istiyorum ki daha çok şirket spora gönül versin.

Ben sporu bir çeşit komple iyileştirme bombası gibi görüyorum. İnsan bedeninin her bir noktasına faydası var; fiziksel ve ruhsal olarak hem de. Yani bir tek yeri
tedavi etmiyor. Adamı komple baştan aşağı yeniden yaratıyor.

Antalya’ya Runtalya için yapılan basın toplantısına gittim ve sponsorlarla tanışma şansı elde ettim.

7. Öger Antalya Maratonu’nun, yani Runtalya’nın, Ana Sponsorları:
SunExpress, Coca Cola İçecek, Anadolu Hastanesi ve Terra City AVM.

Hatta bu şirketler ana sponsor olmakla kalmayıp birçok çalışanları ile beraber bizzat Runtalya’da koşuyorlar da.

Türkiye’de bir sürü süper spor aktivitesi ve organizasyonu var. Ah bir bilseniz ne çok insan bu ülkede bir sürü farklı spor dalında güzel şeyler yapmak için
çırpınıyor,  çocuklarınız adına umudunuz artar.

Mesela Antalya sonrası bu sene ilk defa Tarsus Yarımaratonu’na da gidiyorum. Üşenmeden, yorulmadan her birine katılıp, görüp, üzerinde çalışıp gözlemlerimi sizlerle paylaşmak için sabırsızlanıyorum.

Size hem eğlenceli şeyler anlatmayı, hem de elimden geldiğince atletizm adına azıcık da olsa bir katkıda bulunmak için can atıyorum.

Ya ben bu işi, yani koşmayı ve yazmayı, acayip seviyorum!

Yonca
“atletikoyonca”

Can Bedirhan

Can Bedirhan, 26 yaşında, İstanbul’da oturuyor. Nilfisk’te ürün sorumlusu.

Hemen atlamayın diye söylüyorum, kız arkadaşı var, adı da Gizem.

Altı sene önce bisiklete, ardından triatlona merak salıp koşmaya başlamış. Şu an uzun mesafe triatlon yarışlarına hazırlanıyor. Avrasya’da maraton koştu; yani 42km 195 metre ve TEGV için bağış topladı.

Antalya’da görme engelli milli atlet Necdet Turhan’a eşlik ederek TEGV ve TOFD için bağış toplayacak.

Bir an önce Antalya’da kat kat giyinmeden koşmak ve Necdet abiyle sohbet etmek için sabırsızlanıyor.

Mis gibi çalışkan sporcu bir genç adam işte!

Dikkat ergen var!

Hürriyet.com.tr’deki köşemde 7 Şubat’ta “Ana-kız hatırası” diye bir yazı yazdım. Ergenliğe yelken açan bir kız çocuk annesi olarak, öyle acayip şeylerle karşılaşıyor ki insan, ne yapacağını bilemiyor bazen. Çaresizliğimi, zar zor da olsa son dakika huzura dönüştürebildiğimi paylaşınca; gelen yorumlardan zamanında bizlerin aslında bunları feci zor yaşadığımız ortaya çıktı.

En basitinden tüy problemi dediğimiz şey bile inanılmaz travmatik olmuş bizler için. Tüyün çıkar, almak istersin, ağda acıtacak diye tırsarsın, ama kaçamazsın. Gidersin bin bir utançla halledersin; canın acır söyleyemezsin; çünkü normali budur sanki. Oysa değildir yahu!

Neden her şeyimiz bu kadar acı ve gizli gözyaşları dolu olmak zorunda ki? Orta Doğu kültürü bu; bizler acıların çocuğuyuz!

Yazım üzerine P&G’nin Dış İlişkiler Grup Müdürü Dilhan Durak bana çok güzel bilgiler veren bir mektup yollamış. P&G ailesi olarak, hem genç kız hem de erkeklerimizin ergenlik döneminde yaşadıkları zorluklar konusunda kendilerine yol göstermek için, Milli Eğitim Bakanlığı ile okullarda uzun yıllardır “Ergenlik Döneminde Değişim” ve “Gençlerde Hijyen” eğitimi veriyorlarmış. Bu sayede bugüne kadar 16 milyon ilköğretim ve lise öğrencisine ulaşmışlar biliyor musunuz!
Kayda değer bulmadığımız bu kadar hassas bir konuda, 16 milyonluk geleceğimizin kafası sağlamdır demek. Bunun aile sağlığına, bireysel ilişkilere nasıl da güzel yansıyabileceğini tahmin dahi edemiyorum.

Kendinden utanan, yaşadığı karmakarışık duygularını bir de abuk sabuk acılarla bastıran bir nesil yerine; geçişi yumuşak, doğal ve acısız karşılayabilen bir nesil var demek önümüzde.

İnsanın bastırmak zorunda kaldığı acılarını azaltmak, yansıtma ihtimali olan şiddeti de azaltır bence.

Bir de bu açıdan bakarsak, P&G olağanüstü bir yatırım yapıyor bence gençlere.

Yonca
“ergenokıl”