Sol bileğimdeki zeytin dalı

Zeytin dalı dövmesi.
Büyük bir dövme değil. Anlamının büyüklüğü yeter bana.
Zeytin dalımda, çocuklarımı simgeleyen iki adet zeytin var.
Ne zaman başım sıkışsa, içim daralsa, korksam, üzülsem, hayalsiz kalsam, haksızlığa uğrasam, gereksiz öfkeye denk gelsem/kapılsam; hemen sağ elimle sol bileğimdeki zeytin dalıma sarılıyorum.
Sımsıkı sarıp sarmalıyorum zeytinimi...
Zeytin ağacı benim ölüm korkumu yenmeme yardımcı olan, ömrümü uzatan ağaç.
Kendimi bir zeytin ağacı gibi gördüğüm günden beri, hayatım değişti.
Gerçekten!
Zeytin ağacı dayanıklıdır.
Direnir rüzgârlara, tuzlu deniz sularının tokadına.
“Direnir” dediğimde hepimiz ne kadar farklı okuyoruz artık değil mi?
Denizin dibinde, kökleri tuzlu suyun içinde bile olsa, büyümeye, yaşamaya devam eder...
Yaşamaktan yılmaz.
Koşullar zorlaştıkça güçlenir.
Zeytin dalı dövmemi, dalındaki iki zeytin dahil, çocuklarıma miras bırakmak istediğim değerler adına yaptırdım.
Evimizin bahçesine diktiğim ağaçları da miras bırakabilmeyi düşündüğüm hisler adına diktim.
Her ağacın bir anlamı ve anlamlarıyla bağdaştırdığım duygusal miraslar var.
Nar mesela...
Hayırlı kazançları olsun ki, bereketli sofralar ve muhabbetler kurabilsinler...
Dut mesela.
Dut gibi devasa mutluluklar yaşasınlar; her derde deva meyvesi gibi gülücükleri olsun daima.
Mandalina mesela.
Bodrum mandalinası gibi özlemle beklenen, kokusuyla büyüleyen, tadıyla uçuran aşk dolu bir hayat yaşasınlar.
Her yaşta!
Limon mesela.
Tatsızlıklara ekşitip suratlarını, kara mizaha vurup geçsinler icabında...
Benjamin mesela.
Kafaları kızıştığında iki dakika gölgesinde serinleyip, aklı selim kararlar alabilsinler.
Çam mesela.
Hayatlarının her mevsiminde yemyeşil, hayat dolu, kalabilsinler. Dikeni battığında tıpkı çam gibi acıtmadan “mesafeni bil” diyebilsinler onaylamadıklarına...
Daha binlerce çeşit ağaç var dikmek istediğim dünyaya...
Sevdiklerinize, sizden sonrakilere ne miras bırakmak istersiniz?
Aşk, sevgi, hoşgörü, barış, adalet, şans, bereket, güven, umut, mutluluk...
Bu güzel liste uzar gider, bir zeytin dalına konar.
İnsanlar tadına baksın, bekler.
Yaz vakti Ege işte bunları yazdırır insana.
Bu arada çocuklarıma iskelede balık tutmayı öğreten Onur’a teşekkür gönül borcumdur. Sabretmeyi bilmek mirası adına...
Yonca
“yeşil kırma”