Okan Bayülgen’in Kelebek konuşmasındaki “Gezi” kodları

Okan, ödülünü almak için sahneye çıktı ve bir mektup okudu. Özeti şuydu;
“Lütfen artık bana verdiğiniz son ödül olsun, bir daha vermeyin. Artık gençler desteklenmeli. Ne olursa olsun, gençler desteklenmeli!”
Salonda gülenler oldu.
Şöyle yazdım o gün: “Uzun zamandır adalet duygusu bu kadar yüksek bir konuşma duymamıştım. Okan iyice devleşti gözümde!” 
Okan Bayülgen, Beyazıt Öztürk gençleri ve sosyal sorumluluğu hep ciddiye aldılar.
Sadece iki örnek verdiğim ama, uzun zamandır birçok sanatçı, müzisyen, ressam aynı sorumlulukla davranıyor. Kuru şikayet etmek de bir seçimdir, harekete geçmek de. Harekete geçmenin de bin türlü yolu var.
Biri köşesinden yapar bunu, öbürü programından sen de izlerken ekran başından veya sms’le.
Para da değil her şey!
Gönüllü olursun.
Kitap okursun, bildiğin konuda ders verirsin. Evini açarsın okuyan öğrenciye. Dünyanın en zeki direnme stratejisidir. Sonuç verir.
Kazan-Kazan durumudur. Mutlu edince mutlu olursun!
Salgın gibidir iyilik. Yayılır. Karşısında kimse duramaz. Karşısındaki kötü daha kötü duruma düşer.
Toplum Gönüllüleri var.
Gençlere sosyal sorumluluk bilinci vererek, ötekileştirmeyi ve önyargıları yıkmaya çabalıyor.
Hani bu Gezi’deki gençler nereden çıktı diye ağzınız açık kaldı ya, benim kalmadı.
Uzun zamandır tanıyorum onları. Gurur duyuyorum.
Anasını satayım ben de çoktandır bıkkınım ötekilikten. Ne olasım var, ne göresim. Türk, Kürt, türbanlı, seksi, solcu, lezbiyen, gay, trans sağcı vs diye yeter sürekli ayırmayın bizi! Benim ben gibi olmayanla bi sorunum yok.
Sorunu olan sizsiniz. Politika politika politika!
Komplo teorisi manyağı olmuş herkes, ne sıkıcı anlatamam.
Suna Kıraç ne büyük insan!
TEGV ilk kurulduğunda 6 yaşında olan çocuk şimdi 24 yaşında!
Geleceğe yatırım denilen şey budur şekerim, evet. “1 Çocuk değişince Türkiye değişiyor” der TEGV. Değişti.
GeziCİ gençleri dünya ağzı açık izliyor bakın.
TEMA var. Ağaçlar için.
Gezi Ruhu ne içindi? AĞAÇ!
Ta taaa!
Buğday Derneği var. Ekolojik çiftlikler ve nesli tükenmeye yüz tutmuş atalık tohumların neslini devam ettirebilmek için.
AKUT var.
CanımMı kurtarmak için!
Deprem olsa: “Akuuuuut!” diye bağırırım, imdat değil!
GeziCİler sabah alarmı gibi oldu. Saat çaldı. Sağır Sultan bile uyandı. Herkesi uyandıran bu gençlere ve çocuklarımıza borcumuz var. 4 senedir koşuyorum diye kafayı yedim sandınız. Yemedim. Aklım başımda.
Koşamazsam yürürüm. Olmadı emeklerim.
Benim gibi düşünen bir sürü amatör sporcu insan var. ADIM ADIM koşuyoruz.
Hastasıyım bu iyilik peşinde koşan kafanın.
Özel günlerde tavsiyem TEMA’dan meşe palamudu veya saydığım STK’la bağış.
Sadece Gezi Parkı’ndaki 3-5 ağaç için değil evet.
Açık açık söylüyorum işte, komplo aramayın.
Derdim 1 ağaç değil. 1 genç değil. 1 çocuk değil.
Derdim zihniyet.
Benim bildiğim işe yarayan, faydalı, barışçıl direniş yolu bu.
Uzun soluklu bir maraton, evet.
Finişi görmek için, sürdürülebilir şekilde enerjini kullanman, sürekli çalışman ve yılmadan adım adım devam etmen gerek.
Durma.
Yonca “start”