Paylaş
Daha ne olsun be arkadaşlar!
Tarih: 17 Aralık, Salı.
Yer: Taksim Jolly Joker sahnesi
Sahnede: Mehmet Erdem-Can Gox-İstanbul Arabesque Project!
Hepsi Koruncuk için sahne alıyor.
Gel de delirme!
Konserin tüm geliri Türkiye Korunmaya Muhtaç Çocuklar Vakfı’nda yaşamlarını sürdüren Koruncuklara bağışlanacak evet.
Koruncuklar; ailesi olmayan, terk edilen, kişisel varlığı tehdit altında olan, savunmasız bırakılmış korunmaya muhtaç çocuklar. Onların toplumda başarılı bireyler haline getirilmesi, toplum içinde verimli ve yapıcı kişilik kazanmaları için çalışan ve eğitimlerini sağlayan Türkiye Korunmaya Muhtaç Çocuklar Vakfı’na destek vermek için Mehmet Erdem, Can Gox ve İstanbul Arabesque bir araya geliyor.
Konserin tüm geliri Türkiye Korunmaya Muhtaç Çocuklar Vakfı’na bağışlanacak.
Biletler, Biletix http://www.biletix.com/etkinlik/PJR62/TURKIYE/tr adresinden ve Jolly Joker gişelerinden satışa sunuluyor.
Bilet 35.00 TL.
Ben o gece bi yerden bi yere uçtuğum için gidemiyorum diye deliriyorum. Ama zaten, siz benim için de gidip bana oradan twit atıp, Instagram’dan fotoğraf paylaşıp “Koruncuklar ve güzel müzik için buradayız Yonca!” dersiniz, biliyorum.
Yonca “aklıkalık”
Medcezir
Kanalların iPad uygulamaları sağ olsun, kaçırıp merak ettiğim bu diziyi oturdum bi hamlede izledim.
Dizi çok iyi bir uyarlama. Gerçi uyarlama muyarlama olması beni ilgilendirmiyor, içinde işlenen konuyla ilgiliyim ben.
Ve Medcezir’in şimdiye kadar gördüğüm kadarıyla konusu tam da bizim içler acısı her durumumuzu şak diye yüzümüze çarpıyor olması.
Dizi tam bizlik, ama ders çıkarır mıyız bilmem.
Nasıl mı?
Nokta nokta anlatayım.
1- Canını acıtan, seni üzen her şeye uzaktan el at, para uzat, duyarlı gibi ol, ama içine alma, kabullenme, hatta ilk fırsatta dışla.
2- İyi bi yere gelirsen, hemen geçmişini ve nereden geldiğini unut, unuttur.
3- Şımşıkıdım giyin, herkese iyi görün, mümkünse kusursuz bir ikiyüzlü ol, şahane.
4- Hayat estetikten ve estetik kaygılardan ibaret olsun.
5- Entrika ve hırs bol olsun.
6- Gösteriş için her şey mübah olsun
Bence izlemeye değer her türlü.
Çünkü saydığım 6 maddeye karşı duran, bi şey anlatmaya çalışan tarafı çok güzel ortaya koyuyor dizi.
Ve dahası, hangi diziye baksam müthiş genç oyuncular var. Sanki hepsi pusuda beklemişler, bir anda sahneye fırladılar.
Çok hoşuma gidiyor.
Yonca
“dizicibaşı”
Özgürlüğün resmi
Hani hepimizin Abidin Dino’nun tablosu sandığımız, ama Dianna Dengel’in olan “Mutluluğun Resmi” vardır ya...
6 çocuk 1 köpek, tepesinden yağmur damlayan yataklarında babalarının elinde şemsiye, gülümseyerek uyuyan o aile tablosu hani...
Sanırım, o mutluluğun resmi denilen tabloyu, ancak ve bir tek Mustafa Balbay’ın ailesine kavuşması sahnesi bu kadar hakkıyla açık ara geçebilirdi...
Geçti!
Çok çok uzun zamandır gidip gelip baktığım, baktıkça hem sevinip hem hüzünlenip hızlı hızlı “neden neden neden???” diye sayıkladığım;
Balbay’ın eşine, çocuklarına kavuşma anındaki o gözlerinin kapanması,
Karı-koca dudaklarının yanaklarına doğru aynı ölçüde kayarak gülümsemesi gibi her mikro detaya bakmalara doyamadığım başka bir “özgürlüğün mutluluğu” tablom olmadı.
Balbay’ın tahliyesi “özgürlüğün mutluluğu” tablosudur.
Binlerce sorunun verilmesi gereken cevaplarına olan azimli, sabırlı bir direnç ve hasrettir.
Nihayet, Balbay ailesi kavuştu.
Doya doya sarılsınlar birbirlerine.
Özgürce!
Yonca
“pahabiçilmez”
Paylaş