MD hastası 13 yaşında bir çocuğun en büyük hayali nedir sizce?

ADIM ADIM VODAFONE İSTANBUL AVRASYA MARATONU / FOTOGALERİ

ADIM ADIM VODAFONE İSTANBUL AVRASYA MARATONU / WEBTV

13 YAŞINDA MD HASTASI MARTIN HAYALİNİ ADIM ADIM GERÇEKLEŞTİRDİ / WEBTV

Hayata tutunma, umutlu olma, hayal kurma isteğinin engeli yok!

Yok yok yok.

Okuyun lütfen...

***

Martin Revert 13 yaşında bir Fransız çocuk. MD, yani “müsküler distrofi” hastası. Yani kasları giderek onu terk ediyor... Hızla. Yapılabilecek pek fazla bir şey yok.

Tekerlekli sandalyede Martin. Fransa’da yaşıyor ailesiyle pek tabi...

Günleri hem kendisi için, hem ailesi için zor geçiyor; ama yine de hayal kurmasına hiçbir şey ENGEL değil!
...

Martin geçen sene internette Avrasya Maratonu sırasında biz Adım Adım koşucularının engelli arkadaşlarımızı iterek koştuğumuz fotoğrafları görüyor ve İstanbul’a gelip maraton “koşabilmeyi” hayal ediyor. Bunu annesi Magali’ye söyleyince, o bir anne tabi, Magali de Spor A.Ş’ye e-mail atıyor ve: “Ben ve oğlum Avrasya Maratonu’nda nasıl koşabiliriz oğlumun tekerlekli sandalyesi ile?” diye soruyor.

Spor A.Ş. hemen Adım Adım ile iletişime geçiriyor Martin’in Annesini.

Adım Adım hemen organize oluyor tabi ki; çünkü zaten bu konuda tecrübeli.

Magali oğlunun hayalini gerçekleştirmek için 11 Kasım 2012 Pazar günü koşulan Vodafone İstanbul Avrasya Maratonu’na oğlu Martin’i de kapıp geliyor.

Martin tekerlekli sandalyesinde... Start alanında maratonun başlamasını beklerken gördüğümde, o çocuğun gözlerinde gördüğüm umut ışığını hayatım boyunca unutabileceğimi hiç sanmıyorum.

Gözlerinden hem heyecan fışkırıyordu, hem de şaşkındı.

Hayalini kurduğu yerin tam da üstündeydi o anda.

Boğaz Köprüsü’nde, annesi ve az sonra onu iterek 42km195metre boyunca koşacak Adım Adım’dan Abi ve Ablaları yanında, Martin meraklı gözlerle bakıyordu etrafa...

Nasıl güzel de bir hava vardı İstanbul’da... Sanki İstanbul Martin’e daha güzel görünmek için güneş açmıştı o anda...

1 aydır uyku tutmamış gözünü İstanbul’a gelip maratonu koşabilme heyecanı yüzünden.

Annesi ondan da heyecanlıydı; çünkü oğlunun hayali için o da aylardır antrenman yapıyordu Fransa’da.

Magali Fransa’da,

Adım Adım’dan da;

Itır Erhart, Mehmet Adem Şengül, Yegane Güley, Gözde Uysal, Emin Bayraktar, Güngör Caygöz, Suna Altan, Patricia Unan, Altan Deresoy, Beril Başlıgil ve Aylin Savaci Armador

İstanbul’da antrenman yapıyorlardı aylardır. Martin hayaline kavuşsun diye ADIM ADIM çabalıyordu herkes kendi dünyasında.

Ve oldu!

Martin’in hayalleri gerçek oldu!

Boğaz Köprüsü’nden geçti, Sultanahmet’de finişe 5.5saat sonra girdi.

Size bunun ne demek olduğunu, o ekipteki arkadaşlarımızın nasıl duygular içinde olduklarını anlatamayacağım; çünkü siz zaten benim anlatmama gerek kalmadan bunu anlayacak insanlarsınız!

Dünden beri o finişi Martin ile beraber göğüslemiş arkadaşlarımın yazdıklarını okurken içim katılıyor...

Dilim tutuluyor...

İyiliğin, azmin ve çalışmanın gücü karşısında kelimem kalmıyor.

Öte yandan, Adım Adım’dan Tanyar Ablak arkadaşımızın çılgın fikri ile, İstanbul sokaklarının mimari engellerini kaldırabilmek ve sokakları engelli arkadaşlarımız için de ulaşılabilir hale getirebilmek ümidiyle 21 kişi birbirimize bağlandık ve upuzun bir tırtıl olduk; Tırtılist adında.

15km koştuk uygun adımla... Engelsiz bir İstanbul, Türkiye için...

Bu arada bir diğer grup Adım Adım arkadaşımız engelli arkadaşlarımızı iterek koştular yine yanımızda, 15km boyunca.

Kalan diğer iyilik peşinde koşan ADIM ADIM arkadaşlarımız da TOG, Buğday, TOFD ve TEGV adına bağış toplamak için koştular, bu sene şahane bir şekilde gerçekleşen Vodafone İstanbul Avrasya Maratonu’nda.

Herkesin ortak noktası neydi biliyor musunuz?

Gülen kalpleri!

Biz ayaklarımızla değil, inanın kalbimizle yapıyoruz bu işi.

Size, o yolda yaşadıklarımızı, duygularımızı ve iyi bir şey yapmaya çalışırken bu iyiliğe “takılıp” başka iyilikler için yola çıkanlara vesile olduğumuz için ne kadar mutlu ve Umutlu olduğumuzu anlatamıyorum yeterince.

Mutluluk sarhoşluğu nedir bilir misiniz sorarım?

Ah siz de bir tadına varsanız keşke, bağımlısı olacaksınız eminim.

Bu güzel organizasyon sonrası kendime gelmem çok uzun zaman alıyor...

İnanılmaz yoğun duygular içinde kıvranıyorum. Rüya gibi. Uyanmak istemiyorum... Bağımlılık gibi iyi bir şeyler yapabilmek, iyi bir şeyler için insanları harekete geçirebilmek kadar süper bir bağımlılık yok!

Martin, 13 yaşında, o hastalıkla kalkıp bakın Paris’de koşmak istemedi hayatının maratonunu... kalkıp İstanbul hayali kurdu ve geldi ve OLDU!

Hayallerinin peşinden koşmak...

Mümkün.

Adım Adım!

İzleyin lütfen.

Yonca
“çok dolu çok!”

Önemli teşekkürler...

1- Bir kere ben her zaman elimde kameramla konuşarak çekim yaparak koşuyorum ancak bu sefer 21 kişi ile bağlı olduğumuz için Adım Adım ile TOG için koşan arkadaşım Özlem Kanbak sağolsun, bütün çekimleri o yaptı. Üstelik onun ilk 15km’si idi, çok yoruldu ama asla bırakmadı! Hakkını ödeyemem. Yoksa bu videolar olmayacaktı...

2- Uykusuz çizeri Emrah Ablak şahane bir Tırtılist çizimi yaratmış, çok teşekkürler!

3- Tüm yaratıcı, kabiliyetli ve uygun adım tempo bozmadan koşabilen Tırtılist:
Suzan Güven, Gülümsün Özkök, Yunus Sezener, Erdal Gürsoy, Günizi Kartal, Ayşegül Gündüz, Serkan Baybuga, Erkal Hascan, Atakan Doğan, Ülkem Kırımlı, Yiğit Duygun, Özlem Kanbak, İben Solak, Özgür Süslü, Dilek Doğan, Önder Akay, Ayşe Nacaroğlu, ben, Yiğit Duygun, Bilgin Uysal, Sait Beyazyürek, Aygül Aras, Ceyda Şems

4- Adım Adım koşarken biz, Mehmet Vanlı arkadaşımız hem koşuyor hem de harika fotoğraflar çekiyor! Bir de Celal Sümer var... “Ah ne güzeldir onların çektiği o fotoğraflar...” Foto Galeri’de...

�