Kadına okuma yazma öğretmek için 1 adım

“Nisan’da yazdığınız* kadın okur yazarlık oranı -AÇEV’in okur yazar eğiticiliği- haberiniz sayesinde dün, 30 başka heyecanlı ve kararlı harika kadınla beraber AÇEV’de kursa başladım.
Bir bu kadar kadın da Anadolu yakasında AÇEV’de eğitime başlamış.
Bizler okuma yazma bilmeyen kadınlara, okuma yazma nasıl öğretilir onu öğreniyoruz.
Bugün ikinci günüm.
Heyecan, korku (çok büyük sorumluluk bu!), üzüntü (istatistikler, anekdotlar), duygu patlaması (oyunlarla okuma yazma bilmeyenlerin yaşamını anlamaya çalışıyoruz, onların ağzından hayatlarında oluşan farkı öğreniyoruz), merak...
Ama esas bir adım atmış olmanın getirdiği mutluluk!
Bir adım atmış olmanın verdiği mutluluk, evet!
Tüm bu duygularla beraber ilerlemeye devam ediyoruz.
Son derece deneyimli eğitmenlerle, yılların birikimi ve müthiş bir emekle hazırlanmış bir eğitim veriliyor AÇEV’de.
Daha yolun başındayız ama, bu yol bizi insanların hayatlarına özgüven ve özgürlük adına adım atabilecekleri noktalara getirebilmemiz için çıktığımız yol.
Size teşekkür ederim.
Sevgiler,
Canan.”

Sanırım,
Hayatım boyunca yazılarımdan elde etmek istediğim tek kazanç bu.
Hayalim, isteğim, dileğim... yazdığım bir şeyle insanların oturdukları yerden kalkıp harekete geçmelerini sağlamak.
Çözüm için, yardım için, iyiye doğru gitmek için...
1 adım atılmasına vesile olmak.
Belki 100 kere okudum Canan’ın yazdıklarını.
Bu benim NOBEL ödülümdür.
Aynen böyle hissediyorum.
Nobel aldım ben kendimce.
Çünkü;
Bu ara -çok şükür çok şükür çok şükür- buna benzer bir dolu e-posta alıyorum sizlerden.
Aramızda birileri birer birer, bazen de gruplar halinde harekete geçiyorlar.
Bilmek umuttur.
Paylaşmak istedim.
Bu kadar...

Yonca
“Ultra Umutlu”

O yazı bu yazı:http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/26134799.asp