Hayat doluydu

Benim için bugün;
Enerjimin tükenmediğini, enerjimde azalma olsa bile kendi kendimi;
Havadan, sudan, uçan kuştan,
Köprüden,
Boğaz’dan,
Mor sümbüllerden,
Üzüm tanelerinden,
Zeytin ağaçlarından,
Baykuşlardan,
Aldığım nefesten,
Çocuklarıma baktığımda hissettiklerimden,
Sevdiklerimin varlıklarından,
Duyduğum bi müzikten,
Doğadan,
Hayvanlardan,
Aşktan,
Sohbetten,
Tesadüflerden,
Hepsinden önemlisi kendimden, şarj olabildiğimi şöyle ağzımın tadıyla dolu dolu kabul ettiğim gün.

Bugüne kadar bir sürü insan bana “neşe verdiğimi” söyledi.
Bi dolu insan “hayat dolusun” dedi.
Nedense bunu bi türlü kabul edesim, duyasım gelmezdi.
Teşekkür edip bu güzel cümleyi almak ve sarılmak yerine, illa espriye vururdum.
İterdim utana sıkıla.
Ben ilk defa 1 sene önce bugün, “hayat dolu” olduğumu kabul etmeye, içime almaya başlamak istedim aslında.

Hayatımın en zor kırılmış zinciridir bu bi yerde.
En isteyerek, uzun zaman sonra en kalbimin sesini dinleyerek kararını verdiğim şeydir bu.
Basit gibi dursa da, bir o kadar ciddidir benim için.
“Hayat doluyum!” diyebilmek...
İnsan bazen ihtiyacı olan şeyin ne kadar basit olduğuna inanmak istemiyor belki.
Belki o basit şeyin bu kadar burnunun dibinde olmasını kabul etmesi zor geliyor.
Ya da ne bileyim, içimdeki fırtınaları koparan şey bu kadar kolay çözülemez, kesin ilacı çok bulunmaz bi şey diye düşünmeyi alışkanlık ediniyor.
Kendimi, gülümsememi bana yeniden armağan etmek gibi bi şeydir bu keşif.
Yeni doğan gibi hissediyorum biliyor musunuz!
Hani bebek düşünmeden ağlar ve güler ya...
Açsa yer.
Anlaşılmayınca ağlar.
Sevmezse iter.
Sesini kısık tutmaya çalışmaz asla.
Ayar yapmaz duygularına.
Ne hissederse odur en şeffaf haliyle.
Hesap kitap yoktur kafasında.
Şımarık değildir ihtiyaçlarında.
Sevilmek ister, doyurulmak ister, uyumak ister, şefkate doymak ister, en saf duygularla şımartıldı mı, katılarak güler.
Ait olduğunu hisseder.
Güvende hisseder...
Bugüne dair hissettiklerimin bazıları bunlar.
Dahası da var; ama hepsini şu anda yazıp tüketmeye gerek olmayacak kadar uzun bir ömür ve vaktimiz var.
Dileğim, herkesin bir gün benim şu hissettiklerimi hissedebilmesi.
Hem kendinize hem de sevdiğinize bunu hak görebilecek kadar güvenebilmeniz.
Dileğim;
Koşulsuz, beklentisiz ve tereddütsüzce,
Aşk alabilmeniz ve vermeniz.
“Seni çok seviyorum” derken,
Seviliyor olduğunuzu da bilmeniz.
Yonca
“yemyeşil bi bahçe”