Hande Soral fotoğrafı

İki okul arasında karar verilecek.
“Kızı Fransız Okulu’na göndermeyin hayatı kayar”cı mahalle baskısı bi yanda, “ne alakası var”cılar olarak ben-annem-babam diğer yanda.
Diğer özel okulun sınavına yine de gireceğim.
Maksat mahalle sussun.
O okula çalışma grubuna gidiyorum.
Bahçede koştururken bi erkek arkadaş “külotunu gördüm, külotunu gördüm...” diye zafer çığlıkları atıyor. Herkes gülüyor.
Berbat bir his.
Ne var yani?
Koştururken kendi rüzgarından açılır tabii etek...
O güne kadar on bin kere takla atmışım, salıncakta eteklerimle havalanmışım, bi kere bile “aaa donunu gördüm” diye ağzı sulanan olmamış.
Eve geldim, ağlamaklı.
Ben o okula gitmiycem.
- Neden kızım?
“Donunu gördüm” diye dalga geçen bi çocuk var, ondan.
- Peki kızım.
Hayatımın dönüm noktası oldu.
Annem babam bana başka soru sormadı.
Bunu arada hatırlar, ana-babama bazı öfkelerimi unutur, saygı duyarım inanın.
O çocuğun bana öyle davranmasının nedeni okul değildi tabii.
Ailesinden gördüğüydü!
Bu toplumun kadına ve kadın bedenine bakışı ile ilgili virüsü doğuştan kapmış olmasıyla ilgiliydi.
O yüzden Hande Soral’ın rüzgarda uçan eteğinin fotoğrafını görünce tepki duydum, üzüldüm.
Kelebek’in kadın yazarı olarak kendisinden özür dilerim.
Kadın konusunda en hassas olan, bu ülkede herkesten çok çaba gösteren bizim gazetenin duruşuna ters düşmesini geçtim, kadın konusunda ağır hasta olan bu ülkede bu haberler yapılmamalı...
Bu birinci özeleştirim.

Ben değil sen

Bir eleştiri de bazı okurlara.
Cinsel taciz konularında kendilerince sessiz kaldığımı düşündüklerinden bir süredir bana e-postalar atıp korkunç şeyler yazan, suçlayan,
“Vay efendim seni
gidi korkak sesin çıkmıyor, sindirdiler seni de di mi” filan cinsinden bir şeyler yazanlara.
Size cevabımı Elele’nin mart sayısında verdim.
Alın okuyun lütfen.
Bilmeden, hadli hadsiz kimseye ama hiç kimseye, yüklenmeyin.
Klavye arkasından taş atmak, çakmak, vurmak kolay.
Şunu sormak isterim siz ne güzel çaktımcılara...
Peki sen ne yaptın?
Davası olana destek oldun mu?
Veya bu konuda bi şey, tek bi tane bir şey yapabildin mi?
Kendine sor Allah aşkına, sor!
Ben bu konuda ne yaptım, ne yapabilirim?
Bana sustun susmadın demeyi bırak, başkasını sorgulamayı bir bırak.
Sen önce, en önce kendine bak.
Her şey seninle sende başlıyor, bitiyor.
Bende değil.
Yonca
“dolu”