Fatih Terim’i çok seviyorum

Aman ne çok kızan olduydu böyle yazdım diye o zaman.
Eminim şimdi de gıcık olan olur.

Fatih Terim’i sevdiğim için bu kadar tepki aldığıma şaşmıştım saf saf.
Neye şaşırıyorsam!
Biz, içimizden birilerinin başarılı olup çıkmasını ister gibi yapıp hiç istemeyiz ki! Başa bela olur o başarı bizde. Kıyaslanmalara neden olur. Beklentileri yükseltir.
Sorundur yani.
Başarılı olanın “yabancı” olması daha makbuldür çünkü; taşlaması da, övmesi de daha kolay ve lezzetli olur.
Ama bizden, içimizden biri çıkıp o tabuları kırıp “İmparator” mertebesine yükselince, sevmek olmaz. Kasarız. Kıskanırız. Hele de adamın egosu da, güveni de yerindeyse.
Deyimlerimiz var bu konuda yazılmış.
Atasporu gibidir bizim için “meyve veren ağacı taşlamak”.
E “vefa” deseniz boza olalı kaç yıl oldu...
Emeğe saygı desem; yazması bile komik geliyor. Zerresi yok. Varmış gibi yaparız ama bak Allah için.
Biz hep masuscuktan yapıyoruz bi şeyleri zaten ve sorun da bu.
Bir bakın bakalım etrafınıza gösterdiği onlarca yıllık emeğinin karşılığını alabilmiş kim var? Kurumundan alkışlarla teşekkürlerle uğurlanmış kimler var?
Bir elin 5 parmağını geçmez kesin. O da gebere gebere almıştır hakkı olanı kesin.
Bizde “imparator”laşmış kişinin sevilmesi, takdiri görmesi, hakkının teslim ve helal edilmesi için ölmesi beklenir.
Bak o zaman övmek makbuldür. Giden gitmiş gari.
Türkiye’de iyi teknik adam yetiştirmek de, alt yapıdan iyi sporcu yetiştirmek de ayrı bir sorun. İyi yetişmiş adamları korumak, kollamak, sahip çıkmak, kabullenmek ayrı bir sorun.
Ay ne çok sorun var, of!

Fatih Terim’e yapılan üzücüdür, ayıptır.
Ha iki takımı birden iyi yönetirdi yönetmezdi konusu başka bir tartışma konusu.
Ama bu şekilde göndermek yakıştı mı Galatasaray’a?
Hiç yakışmadı.
Anlaşılamadıysa, sorun vardıysa el sıkışırsın, teşekkür edersin, alkışlayarak Milli Takım’a yolcu edersin...
Ama bu ne yahu!
Fatih Terim’in gönderiliş şekli ve şu gelinen nokta ne çok şey anlatıyor aslında.
Galatasaray gibi bir kulüp bile bu kadar adapsız davranıyorsa, pes yani!
Emeğe saygının hiçbir yerde gözetilmediği, etik anlayışın mazide kaldığı, vefasızlığın ise doğal olarak benimsendiği şu ortamda,
Belki de Fatih Terim’e yapılanı yadırgayangiller olarak biz de fosil sayılabiliriz aslında.

Ne çirkin.

Yonca
“Aysal 0 – Terim 1”