En büyük eksiğimiz eğitim diyen büyüklere gelsin bu yazı!

Sitemim basındaki büyüklerime. Sürç-i lisansa, affeyleyin.
Küçüklüğüme verin.
Paylaşılamayan, gidip yerinde görülmeyen, görmek için çaba harcanmayan umut dolu, iyi iş ve haberler için sitemim.
Herkes eğitimsizlikten, eğitim eşitsizliklerinden bahsediyor.
Kimi okusam, “umut yok” diyor. Durduğun yerde umut görmek gerçekten zor tabii.
Umut veren projelere hayatını adamışların peşinde koştunuz mu hiç?
“Umut yok” naraları atarken, umut olmak için çabalayan binlerce gönüllüye ayıp ediyoruz.
Daha fenası, tüm umudunu onlara bağlayan, dahası onlar sayesinde umudu yeşeren çocuklara büyük haksızlık ediyoruz.

5 Aralık

5 Aralık Dünya Gönüllüler Günü.
09.00-12.30 saatleri arasında Gaziantep’te Gaziantep Üniversitesi Atatürk Kültür Merkezi’nde. Siz de Gönüllüler Dünyası’na katılabilirsiniz.
Elbet gönülden yapabileceğiniz bir şey vardır...
Kayıt için: http://goo.gl/svHgVs

Eğitim kebap kadar olamadı

Şanlıurfa’nın bir tek Balıklı Gölü mü meşhur? Bir tek kebap mıdır bizi oraya çeken?
Ya din, ya mide, ya öfke...
Bunları yazmak mı okutur bizi?
Şanlıurfa, 1,5 milyona yakın nüfusu ile GAP bölgesinin en büyük nüfusuna sahip. İl genelinde 330 bin, şehir merkezinde 200 binin üzerinde ilköğretim öğrencisi var.
Harran Üniversitesi’nde 10 bine yakın öğrenci okuyor.
M.E.B verilerine göre Şanlıurfa il genelinde okul öncesi çağında 69 bin 437 çocuk, ilköğretim çağında 415 bin 196 çocuk ve ortaöğretim çağında 85 bin 621 çocuk var.

Gönül Köyü

Gönül Köyü, Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı’nın projesi. TEGV, bugüne kadar tam 1.8 milyon çocuğun hayatına dokunan bir SİVİL toplum kuruluşu.
1.8 milyon çocuğa eğitim götürdü TEGV gönüllüleri.
Şanlıurfa’ya gidip TEGV Sevgi-Erdoğan Gönül Eğitim Birimi’nde hem projeyi dinledim, hem gönüllü gençlerle tanıştım.
Ayağında çorabı terliği yok; ama okumaya gelmiş çocukları gördüm. Bilgi için aç, öğrenmeye hazır o çocuklar. Her verilen bilgiye teşekkür eden, değer bilen çocuklar...
Eğitim parkının içindeki satranç sahasında satranç öğreniyor, düşler atölyesinde hayal kurma haklarını kullanıyorlar.
İki salıncağın o çocukların üzerindeki yapıcı etkisini bir görseniz keşke! Çocukların oyun oynama hakkı var!
Okula ilk geldiğinde sağı solu kırıp döken çocuğa verilen sevgi ve eğitim sayesinde, herkesten çok okuluna sahip çıkan o çocukları bir görün hele!
Salıncakta sallanmak için birbirini paralayacakken, sıraya girip bekleyen çocukları izleyip de umut neymiş görseniz keşke.
Çocukların eğitimle gelişimine tanıklık ederek köşenizde yılda bir kere bunu yazsanız keşke.
Sürekli cehaletten şikayet etmek yerine, bu işe gönül verenlere destek olarak, biz de eğitime en azından böyle destek versek keşke.
20 yaşında üniversite öğrencisi gönüllü bir gencin “Evde sıkılacağıma çocuklarıma iki ders anlatırım Yonca abla” dediğini bilseniz, muhteşem gençlerimizi tanısanız keşke.
Onların umutlarının içine eden biziz ayıptır söylemesi.
Onların sesi olmayan, onlara söz vermeyen biziz.
Yokuz ki yanlarında!
Oysa onların bizden hiçbir beklentisi yok. Gönüllü onlar, gönüllü! Karşılık beklemiyorlar. Umutlarına köstek olmayalım yeter. Şanlıurfa’da kebap yiyemedim. Balıklı Göl’ü de göremedim. Hayatımda ilk defa, o da yeni, bir günlüğüne gittim ben de. Bunca zamandır gitmediğime yuh!
Sonraki gidişlerimde oraları da görürüm belki. Ama şunu yaptım; Hepimiz adına özür diledim. “Çok utanıyorum” dedim.
Sokakta gördükleri turisti evinde ağırlayan TEGV Eğitim Birimi sorumluları “Gazetecilerimiz gelse, şuradaki emeği görse, yere göğe koyamayız!” dediğinde, oradaki tek gazeteci olduğum için hepimiz adına utandım.
Sürekli teşekkür eden umut veren o çocuklardan, gönüllü öğretmenlerden, çalışanlardan özür diledim.
Kalkınma Bakanlığı Sosyal Destek Programı ve Şanlıurfa Valiliği’nin desteği ve işbirliğiyle Gönül Köyü projesi ile Şanlıurfa’ya bağlı 7 köyde yaşayan 2000 ilköğretim çağı çocuğunun 9 ayda hayatı değişecek!
Benim umudum var çocuklar!
Yonca “gönüldaş”