Bu kadarı fazla!

Bu kadar fazla felaket…
Bu kadar fazla düşmanlık…
Katliam...

Gerçekten çok fazla.

Derbi bile çok fazla!
Derbi öncesi ayrı utanç.
Derbi sırası ayrı utanç.
Derbi sonrası daha beter utanç!
Hatta yetmez, gencecik bir çocuk hayatından oldu.
Neden?
Forma yüzünden.

Reyhanlı!
Ah Reyhanlı...
İsminin güzelliğine bakın,
Yaşadığı felakete!
Katliam!

Taaa orada dediğiniz yerde olan bir katliam sonrası, taaa oraya uzak buraya yakın olanlar...
Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
Berbat.
Ben de.
Neden?
Çünkü güven duygunuz, duygumuz yok oldu.
Yok oluyor.
Hükümetin böylesi vahim olaylar öncesinde-karşısında-sırasında-sonrasında gösterdiği ve/ya gösteremediği tutum, bende yarattığı bu güvensizlik duygusu, beni her şeyden çok rahatsız ediyor.
Üzüyor.
Ürkütüyor.

İstihbarat varmış, da işe yaramamış...
Yaramadı.

Evet, beni en çok bu ürkütüyor.

Bugün, başka söyleyecek bir şeyim yok.

Yonca
“tutuk”