Bir gün bu konuda tek bir satır yazamamak umuduyla…

Masum insanların; anne, baba, çocuk, bebek…
Hiçbir canlının haince öldürülmediği...

Ve üzüntüyle yazılan hiçbir yazının yaza yaza bir yere varamadığı için çaresizlikten klişeleşemediği günlere...

Özlemle...

Yonca
“boş”