Duvar, resim ve çocuk

Çocuklara uygun, elle yapılabilen türlü çeşit renkte parmak boyası almıştım.
Doğal, su bazlı, kolay çıkabilen ve kimyasal içermeyen boyalar...
Bütün çocuklar ve hatta büyükler Destina’nın odasındaki duvara diledikleri gibi resim yapmıştı. Duvar rengarenk eller, dilekler, çocukların kendi dünyalarından çıkan ve kendilerince bir şeye benzediğini düşündükleri her neyse onlarla dolmuştu.
Evi temizlemek kolaydı; alınan keyif müthiş, yaşanılan duygu ömre bedel ve mutluluk da sonsuzdu. Duvardaki hayat ise ölümsüzdü.
O gün hayatta olan Erol eniştem akşam bana, hayatında ilk defa bu kadar özgür bir sanat eylemine tanıklık ettiğini ve çocukların şaşkınlığından çok, büyükler olarak ne kadar şaşırdıklarını asla unutamayacağını söylemişti.
Çocukların kendi evlerinde yabancı gibi olmalarını sevmiyorum. Çocuğum olduğu gün itibariyle o ev çocuğumun da evi. Beni burası senin de evin denen yerde sınırlasalar, aidiyet duygum ne olurdu bilmem ama bana duyulan sevgi ve saygının sınırlı olduğunu düşünebilirdim sanki. Çocukların yaptığı boyamalar, lekeler, yırtıklar bende hep anı. Ben kendi odamın duvarlarında alfabe öğrendim. Favorim E harfiydi. Bence E harfi’nde 3 çubuk değil de ne kadar sığarsa o kadar çok çubuk olunca en iyi E harfi oluyordu. Ben de habire çiziyordum.

2 çocuk bir ressam, Esra Berk

Yalıkavak’taki evimizde çocukların oda duvarları hep bomboş.
Çünkü oda çocukların ve onlar da hiçbir şey yapmak istemediler, talepte de bulunmadılar.
Esra Berk yıllardır tanıdığım, çocuklarla arasındaki bağa hep çok duygulanarak baktığım, çocuk dünyasına dair gözlemlerine bayıldığım Damla’nın ressam arkadaşı.
Bir baktım Instagram’da çocukların oda duvarlarına, çocuğa özel resimler yapıyor. Destina ve Aslan Cem’e gösterdim.
Bir baktım Destina ayrı, Aslan Cem apayrı fikirlerle geldi.
Esra’yı aradım, zamanı vardı, atladı geldi. 3 gün boyunca, çocukların canı istediği anda başla, sıkılınca bırak diyerek duvarlara sanat yaptılar.
Bu süreç hepsinden çok beni etkiledi. Çocuklar, resimler bitmeden odaya girmemi istemedi.
O sırada arkadaşları geldi, Destina ve Aslan Cem’e sorup onlara da fırça verdi Esra. Kolektif sanat yaşandı evimizde 3 gün boyunca.
Esra gelince önce Destina ile oturup hayalindekileri dinledi. Beraber skeç çıkarttılar.
Aynı şeyi Aslan Cem’le de yaptı.
İkisi de birbirinden o kadar farklı şeyler istiyordu ki, hiçbirine o olmaz, bu ne alaka demeden, kocaman bir saygı ve ilgiyle dinledi, tam tamına çocukların hayalleri neydiyse onları gerçek kıldı.
Öğreterek, yol gösterip cesaret vererek nasıl ama nasıl güzel çalıştılar anlatamam size.
Esra, çocuklarla resim yapmak için çıldırıyor. Kaç yıldır sürekli bunu hayal edip anlatıyor ben şahidim. STK’ları arıyor, proje üretiyor. Hiç durmuyor.
Resim yapmak ve sevdirmek için doğmuş.
Çocuğa, hayaline, zevkine saygısı ve sabrı beni çok etkiledi.
Bir de, 2 çocuğumun odalarındaki karşı karşıya duran duvarlarına yansıyan farklılıkları beni çok etkiledi. İkisi de aynı anne babadan, zevk tercih, dünya apayrı ve bir o kadar özel, tamam biliyoruz da siz bunu hiç duvarda kocaman kanıtla gördünüz mü?
Acayip güçlü bir his.
Kendilerine özel, kendilerini ve özelliklerini anlatan resimler.
Esra’nın bu işi çocuklarla yapış şekli de beni çok etkiledi.
Çocuğun dünyasını besleyen, anlayan, dinleyen... Ne bileyim, çocuk zaten neyi nasıl istediğini en iyi bilen insan. Bir de istediğinin gerçek olduğunu görmesi ne demek düşünsenize!
Resim yapmayı sevmeyen çocuk yok anneler.
Renklerle oynamayı, boyalara bulanmayı, hayal kurmayı sevmeyen, sana bana bir şey ifade etmese de kendini resimle ifade edemeyecek çocuk yok.
Ne olur onlara sorun ve yapmak istedikleri her neyse özgür bırakın demek istiyorum. Kısıtlamayın ne mekanı, ne hayatı.
Dilerim bu yazı annelere ilham olsun, Esra’nın da hayali gani gani gerçek olsun ve hayallerle boyanmamış duvar kalmasın.
Esra’ya ulaşmak için Instagram hesabına bakın derim: @esraberk
Bir de mail adresi var: esra.berk@gmail.com
Esra, bu yazıyı okuyunca büyük ihtimal şoka girecek. Şoka moka girme Esra.
Yaptığın büyük küçük herkesin saygısını ve ilgisini hak ediyor.
Çocuklara da, çocukla sanata da hep değer. Sevmeyi çok iyi bilen yüreğine, emeğine sağlık.
Şansın açık, hayallere kavuşacak mekanların çok olsun.
Yonca
“kırmızı kalpli nota”