ARA-lık

Koca bir seneyi kapadığın, uğurladığın o son ay. Seni sondan başa, eskiden yeniye geçiren ay.
Soğuk ve sıcak...
Karanlık diyeceğim ama bazen çok da beyaz.
Her şey aralık ayında mı olur, gelir ve gider... Bilemedim.
Babam mesela, aralıkta gitti.
Bana çok ağır geldi bu keder, gidişi ve her şey.
Yıllarca, her aralık ayı bana ağır ağır, sinsi sinsi korku uyandırarak, endişeyle geldi ve geçti.
Acı geçmedi ama zaman bana o acıyla yaşamayı öğretti.
Dahası zaman öyle ilginç bir kavram ki, sana bazen keder dediğin şeyin göreceli olduğunu, aslında “kedi kıçını görmüş yaram var sanmış” gibi bir şeye dönüştüğünü bile hissettirebiliyor.
Hiçbir şeyden kolay vazgeçmediğim için, aralık ayına da hep yeni bir şans verip iyi gelmesini ve iyi geçmesini dileyerek baktım.
Dilemekle kalmadım tabi, öyle olsun diye de çok çabaladım.
Sabırlı bir insanım.
Geçen her yeni aralık, çok şükür, güzel tesadüfler de oldu hayatımda.
Gerçi ben ilk başta onları bir türlü göremedim. Görecek halim yoktu.
Sonra,
“Kırıldı!” dedim “şeytanın bacağı”...
Görüyorum!
Yani “zamanla” dedikleri o şey oldu sanki; hem babamın yokluğuyla dost oldum hem de kayıp dediğin şeyin bana kazandırdık-larıyla.
Kendimle daha cesurca, daha açık kalplilikle yüzleşebilir oldum. Kendimi neysem o şekilde kabul edebilir oldum. Kabul edemediğim şeylerin de saygıya değer olduğunu buldum.
Aralık ayının bana getirdiği mucizelere şahit olup şükreder oldum.
Hayatım hep tesadüflerle dolu.
Kendimce çok da tesadüfi olmadıklarına inandığım tesadüflerle...
Her yeni tesadüfle de, hayatın tılsımı kalbime dokunuverdi.
Sanki...
O “aralık”tan düşenler, bu “aralık”tan içeri giriverdi...
Benim için sırf kayıplar varken bir zamanlar aralıkta...
Aralık giderek hayata dönüşün ayı oluverdi.
AFFETMEyi öğrenmem de, özür dilemelerim de, en büyük sevinçlerim de...
Kendimle helalleşip huzura kavuşabilmem de, en büyük şükürlerim de yine aralıkta oldu.
Ve daha neler neler...
Aralık benim için bir son gibiyken...
En büyük başlangıcım oldu.
Hepimize...
Yılın son aralığının tüm başlangıçlar için umut dolu bir ARALIK olmasını, içinden misler gibi geçip yepyeni hayatınıza sapasağlam bir adım atmanızı dilerim.
Yonca
“Kış Güneşi”