17 yaşında Nobel alan o kız Malala

12 yaşındayken kızların okula gitmesi için mücadele vermeye başlıyor.
‘Taliban’la yaşamak nasıldır’ı anlattığı bir günlük tutuyor. Kimliği açığa çıkınca, kıyamet kopuyor!
Taliban kızı başından ve boynundan vuruyor.
Ölsün ve kapasın çenesini ve kızların eğitimi meğitimi diye tutturup ortamı bozmasın gebersin acele.
Ama kız 9 canlı çıkıyor.
Malala, bir süre Birleşik Arap Emirlikleri’nde sonra da İngiltere’de tedavi görüp hayatta kalıyor.
Davasına ülkesinin dışından devam etmek zorunda...
Nobel getirdiği ülkesinde hayatı tehlike altında. Tıpkı ondan önce Pakistan’a Nobel getiren Abdus Salam gibi...
Meyve veren ağaç taşlanır, deriz ya...
Ülkesinin kaderini değiştiren güzel ve yalnız bir kız çocuğu olarak Nobel alan en genç insan Malala.
Nefesimi tuttum bu haberi alınca.
Ülkemin içinde bulunduğu durumu düşündüm.
Eğitimin nasıl köreltildiğini ve bu konuda ne kadar aciz kaldığımızı düşündüm.
İnsanlar kafalarından vurulmayı göze alarak eğitim diye yırtınırken, biz kendi kendimizi vuruyoruz kafadan sürekli diye iç geçirdim.
Çocuk hakları aktivisti Satyarthi ise Nobel alan ilk Hintli oldu.
Hindistan ve Pakistan arasındaki nefret bitemedi ama Norveç bu ikiliye Nobel verip onları bir anda Nobel kardeşi kılıverdi.
Biri kız çocuklarının eğitimi ve diğeri çocuk hakları konusunda hem de!
İkisinin de birleştiği, kesiştiği, inandığı ve çabaladığı konu çocuk!
ÇOÇUK!
Ağaç yaşken eğilir deyip dediğini lafta bırakan bizlere bak bi de Nobel alan Hindistan ve Pakistan’a.
Derken kızımın dans okulunun Hintli sahibinin hikayesini hatırladım.
Abisini Pakistanlı bir eylemci vurarak öldürmüş.
Hayatının en büyük acısı.
Abisini saçma sapan düşmanlık ve terör yüzünden kaybettiği o günden beri kadının tek amacı var...
Hintli ve Pakistanlı öğrencileri, dans aracılığıyla kaynaştırmak.
Barışa elinden gelen neyse, onunla katkı sağlamak.
Bir başkası olsa belki hayatı boyunca okuluna Pakistanlı öğrenci almak istemez, “abimi öldürdünüz siz!” diye kinini devam ettirir, yangına körükle gitmeyi tercih ederdi.
Tercih dediğin şey tam da bu işte!
Savaş mı istiyorsun, barış mı? Savaşla ölümle mi beslenmek istiyorsun, sevgi ve barışla mı?
Dünyanın bir yerinde bir kız çocuğu kızların eğitimi için 12 yaşından beri mücadele vererek Nobel alıyor...
Malala bana iyi tokat oldu.
Tutunduğum, inandığım bir iki şey var, ülkeme neyin iyi geleceğine dair.
Birilerinin yarın öbür gün kafama sıkmaması için, çocukların ve gençlerin eğitimi adına daha da çok emek vereceğim. Daha çok çalışacağım.
Kin nefret öfke nöbetine tutulmuş hiçbir kesimle zamanımı harcamayacağım...
Hedef ve amaçlarımdan şaşmayacağım...
Net.
Yonca
“odak”