Boşuna

Süleyman Aydın.

Bölücü teröre verdiğimiz ilk şehit.

Eruh’ta vuruldu.

Taaa 84’te.

21 yaşındaydı.

Erzincan’ın merkeze bağlı Mertekli Köyü’ndeki mezarlıkta yatıyor.

*

Sonra?

*

Bi daha şehit oldu Süleyman Aydın!

Evet, bi daha...

İlk Süleyman Aydın’dan, taaa 21 sene sonra, adaşı, Süleyman Aydın şehit edildi.

Şırnak’ta.

O da 21 yaşındaydı.

Sivas’ın Hafik İlçesi’ne bağlı Yarhisar Köyü’ndeki mezarlıkta yatıyor.

*

İlk Süleyman Aydın şehit düşmeyip terhis olsaydı, evlenip oğlu olsaydı...

İlk Süleyman Aydın’ın oğlu, öbür Süleyman Aydın’la yaşıt olurdu.

*

Demem o ki...

Şehit vermeyen şehir, ilçe, köy kalmadı.

Şehidi olmayan sülale kalmadı.

Hatta, birinci tur bitti, adıyla soyadıyla ikinci tur şehitlerimizi veriyoruz.

Bana mısın diyen yok!

10 şehit, bin şehit, 5 bin şehit.

Kimsenin umurunda değil.

Yalandan gözyaşı...

"Kanı yerde kalmayacak" filan.

Ver toprağa, aynen devam...

Lay lay lom.

*

Ne konuşulacak bugün mesela?

Şehitler mi?

Şampiyon mu?

*

PKK’nın kavrayamadığı işte bu.

*

Boşuna vuruyor.

Boşuna vuruyor çocuklarımızı.

Burası, Almanya gibi, Fransa gibi, İngiltere gibi, İsrail gibi, "öldürülen çocuklar benim çocuklarım" diyenler tarafından yönetilmiyor... Burası, "insanı değerli" bir ülke değil.

*

Ruhu ölmüş bir ülkeden "can" alamazsın... Skor yaparsın anca.
Yazarın Tüm Yazıları