Akil tutulması

Ne güzel.
Askerler belediyede çöp topluyor.
Şahane.

*

Bölgede görev yapanlar bilir.
İki tercih vardır.

*

Birinci tercih...
Bana ne birader, ben mi kurtaracağım, araziye çıkmayayım, hiç şehit vermeyeyim, şunun şurasında iki sene burdayım, başıma iş açmayayım, kazasız belasız atlatayım, batıya gideyim’dir.
İkinci tercih...
Bu tehdit ortadan kalkmadan, memlekette kimse huzur içinde yaşayamaz, meydanı boş bırakmayayım, takip edeyim’dir.

*

İkinci tercih, risklidir.
Üstüne giderseniz, illa ki şehit verirsiniz, kişisel ikbaliniz, terfiniz, koltuğunuz bile tehlikeye girer, otursaydın ya oturduğun yerde, rahat mı battı diye suçlanabilirsiniz.

*

Birinci tercihin ise...
Kişisel riski yoktur.
Hatta, şu kadar süre orada kaldım, tek bir kişinin burnu kanamadı diye hava bile atabilirsiniz. Ancak, halk arasındaki tabirle “zamanında yenilen hurmalar”dır bu... Çünkü, sizin kılınızı kıpırdatmadığınız dönemde, örgüt güçlenir, boş bıraktığınız sahaya iyice hâkim olur, rahatça yeni eleman toplar, cephane taşır, mayın döşer, pusular kurar, zor zamanlar için güzel güzel, rahat rahat hazırlık yapar. Yarın öbür gün, mücadele edeyim demeye kalkarsan, bildiğinden daha güçlü, daha yakıcı bir tehditle karşılaşırsın.

*

Devekuşu gibi kafayı toprağa gömüp, başın içerde kıçın açıktayken, tehlikeyi savuşturabileceğini, sana dokunmayan yılanın usul usul geçip gideceğini zannedersin ama...
Faturası ağır olur.

*

Yoksa, davul zurna çalıyor...
Komutanlar halay çekiyor...
Harika tabii.