Anne-baba ve çocuk ilişkisi nasıl olmalı?

Nasıl bir ebeveynsiniz?

∆ Otoriter ebeveynlik: Katı ve disiplinli bir yaklaşım benimseyen bu ebeveynler, çocukların duygusal ihtiyaçlarını görmezden gelir. Bu tarzın sonuçları çocuklarda düşük özgüven ve bağımsız düşünce eksikliğine yol açabilir.

∆ İzin verici ebeveynlik: Duyarlı ve arkadaşça bir tutum sergileyen bu ebeveynler, kural koymazlar. Ancak çocuklar, otoriteyle karşılaştıklarında özellikle okulda öğretmeniyle ilişkide zorlanabilirler.

∆ Demokratik ebeveynlik: Duygusal bağ kuran bu ebeveynler, sevgi ve anlayış gösterir. Disiplin ve kuralları tutarlı bir şekilde uygularlar, çocukların düşüncelerine değer verirler. Çocukları cesur ve
özgüvenli olur.

∆ İhmalkâr ebeveynlik: Çocukların ihtiyaçlarına yeterince ilgi göstermeyen bu ebeveynler, duygusal destek sunmaz. Bu durum, çocuklarda düşük özgüven ve davranış sorunlarına yol açabilir.

∆ Aşırıcı koruyucu ebeveynlik: Çocuk her an kontrol edilir, kendi davranış ve kararlarında yeterince özgür olmaz. Bu ebeveynlerin çocuklarında karar verme sürecinde başkalarına bağımlı ve yönlendirmeye açık bir karakter gelişebilir.

Fotoğraf: Stüdyo Selin

İlk kural sağlıklı bir iletişim kurabilmek

Anne baba ve çocuk arasında sağlıklı bir ilişki kurmanın ilk kuralı etkili iletişimdir. Sevgi sözcüklerini kullanmaktan çekinmeyin; çocuğunuza onun ne kadar değerli olduğunu ve onunla ne kadar mutlu olduğunuzu sıkça belirtin.

Sevginizi nasıl göstermelisiniz?

Çocuğunuza sevgi gösterirken şımartmaktan korkmayın. Unutmayın, sevgi göstermek pahalı hediyeler almak demek değildir. Çocuklar, ne aldığınızı değil, birlikte geçirdiğiniz anları önemser.

Negatif dilden pozitif dile

Negatif dil kullanmak çocukta kafa karışıklığı yaratabilir. Sürekli “yapma, etme, gitme, bağırma” gibi olumsuz ifadelerle karşılaşan çocuk, cesaretini ve özgüvenini kaybedebilir; bu da yeni şeyler denemekten vazgeçmesine yol açabilir. Zamanla, bu durum içsel bir başarısızlık hissi ve yapabileceğine dair inancın azalmasına neden olabilir.
Bu olumsuz söylemler yerine, daha olumlu ve yapıcı ifadeler kullanmak önemlidir:
◊ “Koşmak yok” yerine “Lütfen yavaş yürü.”
◊ “Onu fırlatma” yerine “Elindekini yerine bırakmanı istiyorum.”
◊ “Oradan bir daha atlaman yasak!” yerine “Oradan atlayıp düşersen canının yanacağından endişeleniyorum.”
Bu tür ılımlı iletişim cümleleri kullanarak, çocuğun kendine güvenini artırabiliriz.

Anne baba arasındaki gerginliği yansıtmayın

Anne baba arasındaki gerginlik çocukların kendilerini güvensiz ve hatta yetersiz hissetmelerine neden olabilir. Eğer çözmeniz gereken sorunlar, tartışmanız gereken konular varsa bunları çocuğunuzun önünde yapmayın. Özellikle de çocukları karşı tarafa karşı güç kazanmak için asla kullanmayın!

Stres ve öfke kontrolü

İyi bir ebeveyn olmanın temel taşı, kendi stres ve öfkenizi yönetebilmektir. Eğer bu konuda zorlanıyorsanız, meditasyon ve nefes teknikleri faydalı olabilir.

DİKKAT

Yalan söylemeyin

Çocuğunuza yalan söylemek, onun gözünde ebeveynlerin güvenilirliğini zedeler. Eğer çocuğunuz yalan söylüyorsa, bu ya sizden korktuğundan ya da sizin davranışlarınızı taklit ettiğindendir. Unutmayın, yalan söyleyen ebeveynlerin yalan söyleyen çocukları olur.

Ödül ve ceza dengesini kurun

Çocuğunuza davranış eğitimi verirken olumlu yaklaşım ve davranışlarını takdir edin. Ceza yöntemine ise başka hiçbir şey işe yaramayıp, çok çaresiz kaldığınızda başvurun.
Eğer ki çocuğunuzda duygusal sorunlar ve davranış bozuklukları söz konusu ise bunun tedavisinin önemli bir kısmının da sizin anne-baba tutumlarınızın bir daha gözden geçirmeniz gerektiğini unutmayın. Çocuğunuza inanın ve güvenin. Ondan iyi şeyler beklerseniz iyi şeyler görürsünüz.

DİKKAT

Ebeveynlik için harcadığımız çabaların esas hedefi, çocuklarımızın biz olmadan yaşayabilmelerini sağlamak olmalı.