Cıgaramın dumanı

Yavuz GÖKMEN

Geçen haziran ortasında, daha önce hiç görmediğim Avustralya'ya gitmeye kalkıştım. İstanbul'dan Singapur'a gidecek Türk Hava Yolları uçağına bindim. Check-in yaparken görevli genç kıza bana sigara içilebilir bölümden yer vermesini sıkı sıkı tembih ettim.

Uçağın arka bölümündeki yerime keyifle kuruldum ve yanımda incecik ayak bilekli, egzotik bakışlı, uzun boylu bir genç kadın bulunduğunu hayal ettim. Airbus A 340 havada tutunur tutunmaz bizim bölmede sigara yasağı kalktı ve ben ilk sigaramı keyifle tellendirdim.

Sonrası, Türk Hava Yolları'nın enfes ve sempatik servisiyle güzelim yemekler, kahvaltılar ve envai tür içkiler arasında geçti. Uyumayı oldum olası sevmediğimden Singapur'a vardığımızda uykusuz, ama olağanüstü hayaller içinde yüzen bir adamdım.

Singapur Havaalanı o zamana kadar gördüğüm en güzel havaalanıydı. İçinde otel dahil her şey vardı, ama sigara içmek yasaktı.

Ne var ki Singapurlular, havaalanına akvaryuma benzer bir sigara odası yapmışlardı. Sigaranızı sadece burada içebiliyor ve sonra havaalanında bitmeyen turunuza devam edebiliyordunuz.

* * *

Facia, Singapur'dan bindiğim Qantas Uçağı'nda başladı. Boeing 747 uçak, 7 saat süreyle Sidney'e uçacaktı. Ben ne olur ne olmaz, arka bölmelerden yer almıştım ve uçak kalkar kalkmaz sigara yasağı ışığının sönmesini bekledim. Ne var ki, sönmedi.

Yerimden kalkarak uçağın en arka kısmına gittim. Orada da sigara yasağı ışığı yanıyor ve hayret, hiç kimse sigara içmiyordu. Hostesi yakalayıp nerede sigara içebileceğimi sordum. Alaycı bir tebessümle: ‘‘Hiçbir yerde içemeyeceksiniz. Avustralya Havayolları'nda sigara içmek yasaktır’’ dedi. Çarnaçar yerime döndüm.

Oturup düşünmeye başladım. Yıllardır sigara içiyordum ve 7 saat sigara içmemek benim için tam bir faciaydı. Aklımdan sigara içmeyi bir türlü atamıyordum. İşkenceye 4 saat dayandım ve ‘‘Ne olursa olsun’’ diye düşünerek bir sigara yaktım.

Kıyamet o anda koptu.

Daha ilk nefesi çekerken arkamda oturan yolcular beni ihbar ettiler ve uçak mürettebatı ikinci nefesi çektiğim anda toplu halde üzerime geldi. Kendimi cinayet işledikten sonra suçüstü yakalanmış bir katil gibi hissettim. Ve üçüncü nefeste sigaramı söndürerek infazı bekeldim. Bana uzun bir nutuk çekerek bu davranışımın yanlışlığını ve cezayı gerektirdiğini vurguladılar. Yanıma oturttuğum ince ayak bilekli hayali kadından bile medet yoktu. Sanki o da beni kınıyordu.

* * *

Sonuçta bir daha sigara içemeden ve afv-ı şahaneye mazhar olarak Sidney'e vardım. Sidney Havaalanı'nda da sigara içilmiyordu ve kendimi açık havaya atar atmaz sigaraya saldırdım.

Dönüşte, Sidney Havaalanı dahil 11.5 saat sigara içemedim. Ve Singapur Havaalanı'na iner inmez sigara odasına Carl Lewis gibi bir koşu tutturdum.

Bütün bunlara rağmen ülkemde sigara yasağını sonuna kadar destekliyorum.

Yasak olan yerlerde sigara içmeyeceğime söz veriyorum.