Zaman hızlı ama yaşayanlar için

Ve biz bugünlerde Eskişehir Yolu’nu yine bitmeyen “asfalt çalışmaları” nedeniyle hatırlıyoruz.
Ama altı yıl önce 27 Temmuz’da o yolda geçirdiği kazanın ardından 26 yaşında bir genç kız kaybetti hayatını.
Otomobiliyle kendi şeridinde giderken, karşı şeritten üzerine uçan bir başka araba nedeniyle...
Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın önünde, 23 Temmuz Pazar günü.
Hastanede dört gün hayata tutunmaya çalıştı. Olmadı...
Doğumgününe beş gün kala veda etti hayata.
Gözde Vrana...

Arkadaşları “trafik terörü”nü lanetleyen açıklamalarla bütünleşti onun ardından.
Eskişehir Yolu “Trafiğin şeytan üçgeni” dediler, mücadele ettiler ellerinden geldiğince...
Davalar açıldı... Ne çare.

Bu yıl da Cebeci Asri Mezarlığı’ndaki kabrinde anıldı. Orada Anayasa Mahkemesi eski başkanlarından dedesi Kani Vrana’nın kollarında uyuyor.
Yaşamdan ayrıldığı o günlerde, Gözde Vrana’nın mail grubuna attığı son iletisini aktarmıştım yazımda:
“Zaman ne hızlı akıyor, gelişmelere yetişmekte zorlanıyorum artık”...
TED Ankara Koleji, ODTÜ, Bilkent’te geçmiş genç ömrünün gençliğini yaşayacağı 7-8 yılı.
Tam hayata göz atacağı sırada, o kaza...

Ardından bir arkadaşı şöyle yazmış:
“İlkokul aşkımdı, ama bunu hiç bir zaman bilemeyecek.
Işık içinde uyusun...”
Evet onlar, o çocuklar ışık, huzur içinde uyusun.
Ama biz uyumayalım artık.