Temsili resim

Evren’in avukatının açıklamasını okurken -biraz acı da olsa- bir tebessüm eklendi yüzüme. Savcı 12 soru sormuş, Evren de -avukatının öğrencisini öven anlatımıyla- hepsine, tek tek cevap vermiş. (Soru sayısının 12 olması, 12 Eylül’e nazire mi)

Evren’in ifadesini aldılar. Verdiği kadarıyla...
Şimdi yargılanır/yargılan(a)maz, yargılanırsa ceza alır/almaz.
O adalet, hukuk meselesi... Bu saatten sonra çok da umurumda değil sanki.
Çünkü öyle suçlar, hatta iddialar vardır ki, verilecek hiç bir ceza yüreğe su serpemez.
Sadece, Evren’in yargılanmasını “intikam” vesilesi olarak, o kalın çerçevede görenler belki mutlu olurlar... Ama bu, böylesi bir davada, sığ limanların kumsalında “ateş dansı”dır.
Böylesi durumlarda, o “an”, o “zat”a kesilen, kesilmeyen ya da zaman/yaş aşımı filan nedeniyle kesilemeyen ceza, sonrasına ağırlaştırılmış uyarıdır.
Ve ihtiyaç budur; mutlu değil, umutlu zamanlara kapı açması, hayırlara vesiledir.

Ama eğer yargılanırsa... Yani bir sanık olarak mahkeme kürsüsünün diğer tarafında ayakta durursa... “Adliye ressamı”, onun o halini resmedecektir elbet.
Temsili resmi, gazetelerin birinci sayfasında boy boy çıkacaktır. Bir zamanlar, birinci sayfalardan, garlardan-terminallerden temsili resimle, “vur emri” ile aranan idamlık çocuklara nazire...
Düşünsenize... Darbesinin ardından, fırça darbeleriyle bir kısmı “dekolte” resimler filan yapan Evren’in, mahkemedeki temsili resmi...
Hani Evren’in bir kaç resmi önce kör pardon açıkgöz alıcılar bulmuştu ya. Sonradan hiç alıcı çıkmamıştı filan...
O temsili resim müzayedeye çıkarsa, kimbilir ne rekorlar kırar.
Şu an onun tebessümündeyim.