Şimdi vicdan yargıya emanet

SOSYOLOG ve psikanalist Erich Fromm, “vicdan”ın da insanları yönlendiren bir otorite olduğunu söyler.“İçe mal edilmiş otorite”...Ve insanların sadece kamuoyu gibi anonim ya da dış otoritelere değil vicdan gibi içten gelen zorlamalara da itaat edebildiğini vurgular.¡¡¡Vicdan ile sır bu nedenle yanyana duramaz pek.Gizli tanıktır.An gelir, vicdan, romanlara, filmlere sık konu olan azabını da yaratır.Ve artık yüreğe sığmayan, ötesi yüreği kemiren duygular, her gece yastıkta bekler sahibini.Onun için Brentana, iyi bir vicdanın en iyi yastık olduğunu söyler.¡¡¡OSTİM faciasının da “vicdan”ı çıktı ortaya.Ama zirveden, en üst katlardan değil.OSTİM’de hayatını kaybeden onca insanın ardından vicdan azabına dayanamayan ne bir üst düzey devlet görevlisi, ne bir başkan, ne bir patron...Ne de bu tür facialara kapı aralayan yasal düzenlemeler, mevzuat açısından pişmanlık duyan bir siyasetçi.Patlamada arkadaşını kaybeden bir şoför.Belki bin lira maaşı, belki o kadar bile değil.Ama uyuyamamış geceleri.Rüyalarına girmiş arkadaşı. Girmiş de, rüyasında kimbilir neler demiş...Ve kendiliğinden gitmiş savcıya, vermiş ifadesini. İtiraf etmiş.¡¡¡Olayda payı var mıdır o şoförün, varsa nedir, ne kadardır. Asıl suç kimdedir.... Bunu yargı ortaya çıkartacak.Victor Hugo “en mükemmel adalet” olduğunu savunur vicdanın.Çünkü mahkemede beraat eden hiç bir suçlu, kendi vicdanında beraat edemez.O yüce gönüllü şoförün ardından OSTİM’in vicdanı, artık yargıya emanettir.