Mahallenin Kore gazileri

Reagan günlüğüne bir not düşmüş:

"Bir Türk askeri yılda 6 bin dolara mal oluyor.

Eğer onu bir Amerikan askeriyle değiştirmeye mecbur kalırsak, maliyet 90 bin dolara çıkıyor."

* * *

Reagan'ın "hesabı" beni çocukluk günlerime götürdü.

Emek Mahallesi'ne...

İki Kore gazisi esnaf vardı mahallemizde.

İlki, "Koreli Bakkal" diye anılırdı.

Kunuri'de ayağına ve eline değmiş kurşun.

60. Sokak'ta da Gazi Manav vardı.

Ankara Sarıkışla'da toplanıp önce trene, sonra gemiye binip Kore'ye gitmişler.

O da bacağından vurulmuş.

Çevresine gözleri can eriğine odaklanmış çocukları toplar, anlatırdı maceralarını.

Çikolatalar dağıtırlarmış Mehmetçik'e, hiç görmedikleri yaldızlı kağıtlarda.

Çoğu yemez saklarmış, dönerse çocukları yesin diye.

Kore türküleri de çalınırdı kulağımıza, o zamanlar:

"Ankara'dan çıktım başım selamet /Kunuri önünde koptu kıyamet /Gelin Haticem de kime emanet."

* * *

Ve Reagan'ın "ucuza insan muhasebesi", o dönemden bir şiiri de getirdi aklıma.

Nazım Hikmet'in "23 Centlik Askere Dair" şiirini:

"Mister Dallas,

hayat pahalı biraz bizim memlekette.

Mesela iki yüz gram et alabilirsiniz,

koyun eti, Ankara'da 23 sente,

yahut bir kilodan biraz fazla mercimek,

elli santim kefen bezi yahut,

yahut da bir aylığına

yirmi yaşlarında bir tane insan,

(...) öldürmeye, öldürülmeye hazır;

belki ömründe ilk defa denizi görecek,

belki ava meraklı, belki sevdalıdır.

Yahut da aynı hesapla Mister Dallas,

(tanesi 23 sentten yani)

satarlar size bu askerlerin otuz beşini birden..."